Bardha

Met een dik vest aan en mijn laptop op schoot, heb ik me op de bank genesteld. Links en rechts van mij zie ik afwisselend donkere en lichte wolkenpartijen voorbijtrekken. Af en toe laten ze hun vochtig goedje ongenadig neerkomen rond dit prachtige plekje. Ook het fluitende geluid van de wind zorgt voor natuurlijke achtergrondmuziek. Het is heerlijk om weer even te genieten van dit Hollandse landschap. Een nog groter voorrecht is het om na bijna twee jaar familie en vrienden weer te ontmoeten en samen naar de kerk te kunnen.

Toch zweven mijn gedachten meer dan eens van deze Hollandse, herfstachtige polder naar het zomerse zuidoosten van Europa, waar een ander stuk van mijn hart ligt. Wat zal mijn onderbuurvrouw Lili het warm hebben tussen de ovens van haar fastfoodtentje, nu het kwik soms zelfs de drieënveertig graden aantikt! En hoe zou het gaan met Nëna, haar schoonmoeder? Tachtig jaar is ze en de afgelopen tijd flink vermagerd. “Hopelijk ontmoeten we elkaar nog als je terugkomt”, zei ze tijdens het afscheid.

“Heere, maak Uzelf aan hen bekend…”

Veel activiteiten lagen stil in de zomermaanden. Maar Gods Woord gaat voort. Soms juist als ik daar niet op reken. ‘Bereiken we niet teveel dezelfde mensen? Heeft het eigenlijk wel zin wat we nu doen?’ Zulke gedachten maalden pas door mijn hoofd. En juist toen zat Bardha ineens voor me. Een enthousiast en spontaan meisje met donkere ogen en donker haar. Een echte spring-in-het-veld. Tijdens de kinderclub laat ze nooit verstek gaan. “Juf”, vertrouwde ze me toe. “Iedere maandag vertel ik in de klas het Bijbelverhaal. Mijn juf van school vraagt altijd waar het op de club over ging.” Ik ben verbaasd. Het Woord klinkt op deze openbare school waar ik het nooit mag brengen. Bardha schaamt zich er niet voor. Ze verontschuldigt zich niet met iets als: “Tjonge, daar moet je toch voor geroepen zijn?” Ze geeft gewoon vrijmoedig antwoord wanneer haar iets wordt gevraagd. Laten wij haar voorbeeld volgen en doen wat de Heere van ons vraagt: Maar heiligt God, de Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze (1 Petr. 3:15).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen