Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Mannen In Mijn Kerk

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Mannen In Mijn Kerk

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

“Of…”, aarzelt ze, “mag dat niet van de mannen in jouw kerk?” Ik ben in gesprek met mijn afstudeerbegeleider. Ze heeft me een baan aangeboden op de universiteit, maar ik ben op gesprek om uit te leggen waarom ik het aanbod afsla. Haar vooroordeel over man-vrouwverhoudingen in reformatorische kring verrast me. “Deze baan is niet verboden voor vrouwen, hoor”, leg ik uit. “Ik heb wel raad gevraagd aan mensen om me heen, ook bij mannen uit de gemeente.” Dat ik Iemand in de hemel ook om wijsheid heb gevraagd, durf ik eigenlijk niet te zeggen. “Het is in de kerk in elk geval niet zo dat de mannen te pas en te onpas dingen verbieden voor vrouwen.” Ik zie aan haar gezicht dat ze het maar lastig te volgen vindt.

Een paar maanden later denk ik terug aan ons gesprek. Onze gemeente organiseert (pre-corona) een verkoopdag en ik heb me bij een bevriend gemeentelid opgegeven om auto’s te wassen. “Echt wassen dus hè, ik wil niet bij de koffie-en-sleutels-kraam!”, waarschuw ik hem later nog een keer. “O, ik had je al bij de koffie gezet”, mompelt hij, “maar als jij per se wilt autowassen zoek ik iemand anders voor de kraam.”

Ik blijk de enige vrouw van het autowasteam te zijn en ik word zo ongeveer als de koningin behandeld. Met regelmaat wordt gevraagd of ik het niet koud heb. De man achter de koffiekraam geeft meerdere keren aan dat hij echt wil ruilen als ik het niet meer volhoud. Mijn sopemmer is nog niet leeg, of ik krijg al weer een volle aangereikt. Een collega-wasser haalt een patatje voor me tijdens de lunch. “Laten ze dat door een vrouw doen?”, roept de koster verontwaardigd als ik – drijfnat – bij het opruimen een paar stoelen naar boven sjouw. Gelukkig houdt iemand de deur voor me open.

Veel vrouwvriendelijker dan dit wordt het niet, concludeer ik tevreden als de laatste schone Zafira van het kerkplein rijdt. Konden ze op de universiteit maar even meekijken, want over de kerels van de kerk heb ik niets te klagen. Sterker nog: geen enkele man heeft me iets verboden deze dag.

Nou ja, alleen de hogedrukspuit mocht ik niet aanraken.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 november 2021

Daniel | 36 Pagina's

De Mannen In Mijn Kerk

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 november 2021

Daniel | 36 Pagina's