Zie, hoe lief Hij hem had

Jezus gaat het land door, predikende het Evangelie. Hij komt ook in Bethanië. Daar kloppen vriendenharten voor Hem en bereiden vriendenhanden Hem een hartelijke ontvangst. Het zijn Martha, Maria en Lazarus. Jezus heeft hen lief. Het zijn deze twee zussen die de Heere laten roepen als hun broer Lazarus ziek is. Hij komt niet meteen en Lazarus sterft. Er is grote rouw in Bethanië. Als Jezus bij de diepbedroefde zussen komt, ligt hun broer al vier dagen in het graf. We horen ze allebei hun nood klagen: Heere, indien Gij hier geweest waart, zo ware mijn broeder niet gestorven. Op weg naar het graf horen wij een liefdevolle vraag van een medelijdende Hogepriester: Waar hebt gij hem gelegd? Dan volgen de veelzeggende woorden: Jezus weende. Tranen vloeien over Zijn wangen. Hij lijdt ook, Hij lijdt mee. Die tranen laten zien dat Hij ook mens is. Als waarachtig mens kan Hij wenen en als barmhartig mens wíl Hij wenen. Hij ziet de ingrijpende gevolgen van de zonde. De bezoldiging (loon) der zonde is de dood. Jezus voelt de smart van de scheiding die viel door het sterven van Lazarus, die nu in het stof des doods ligt. De mens was eenmaal het pronkjuweel van Gods schepping. Nu moet Hij – dat Heilige, Dat uit Maria is geboren, de Onschuldige – gaan sterven, gaan boeten voor de zonde, aan Gods recht genoeg gaan doen, begraven worden, de dood, het graf en de hel gaan overwinnen, om Lazarus uit het graf te doen opstaan. Hij moest de broederen in alles gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en een getrouw Hogepriester zou zijn in de dingen die bij God te doen waren, om de zonden des volks te verzoenen. Want in hetgeen Hij Zelf verzocht zijnde geleden heeft, kan Hij die verzocht worden, te hulp komen. Het wenen van Jezus is tot troost van Martha en Maria.

Het is misschien nog niet lang geleden dat er een geliefd familielid of iemand uit je vriendenkring door de dood is weggenomen. Dan mag je wenen! Dat deed Jezus ook. Maar groter is de ware droefheid over de zonde zelf, omdat je tegen God gezondigd hebt. Ken je dat hartelijke leedwezen dat je God met je zonden vertoornd hebt? De rechte zondesmart, zondehaat en zondevlucht? Die tranen vergadert God in Zijn fles. Hij troost het hart dat schreiend tot Hem vlucht en wist op Zijn tijd alle tranen af, alleen om Jezus’ wil.

De Joden dan zeiden: Zie, hoe lief Hij hem had. Het wenen van Jezus maakt diepe indruk. Zie, hoe lief Hij hem had. Dat is het rijkste getuigenis dat iemand ooit van een ander geven kan, staande bij zijn graf. Dat is eeuwige, eenzijdige, opzoekende, genadige en onveranderlijke liefde. Want wij allen liggen van nature in een vijandige doodstaat en vragen niet naar God. Dat gold ook voor Martha, Maria en Lazarus. Maar God maakte in hun leven waar: Ik heb u liefgehad met een eeuwige liefde; daarom heb Ik u getrokken met goedertierenheid. Als je daarin delen mag, is er oprechte wederliefde in je hart: Ik zal U hartelijk liefhebben, HEERE, mijn Sterkte. Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. “Waarom hebt Gij mij verkoren? Waarom was ’t op mij gemunt?” “Het is door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen.” “Alle roem is uitgesloten, onverdiende zaligheên heb ik van mijn God genoten, ‘k roem in vrije gunst alleen.”

Waar kun je om bidden?

Wat leert dit over de Heere?

Wat is de boodschap voor jou?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen