Vaarwel

De bel gaat. Het is de allerlaatste schooldag in groep 8. Opgewonden komen de leerlingen het lokaal binnen. “Bijna vakantie, meester! En nog een week langer dan de andere kinderen ook.” Sommige gezichten stralen bij het idee van een lange zomervakantie.

Andere leerlingen komen rustiger binnen. Ik zie een wat weemoedige uitdrukking op hun gezicht. Na die lange zomervakantie wacht een nieuwe school, een nieuwe uitdaging. En daar zien ze toch wel een beetje tegenop. Daarnaast doet afscheid nemen van de basisschool ook een beetje pijn!

Als alle leerlingen binnen zijn, beginnen we de dag. De Bijbel gaat open en ik vertel de geschiedenis van Daniël. Wat een prachtig voorbeeld. Daniël die weggevoerd was naar Babel en leefde te midden van verleidingen en zonde. Maar hij wist, met Gods hulp, staande te blijven en bad driemaal daags tot zijn God! Wat een les voor mijn leerlingen en ook voor mijzelf. Ze verlaten straks de ‘beschermde’ basisschool op weg naar het voortgezet onderwijs. Wat komen ze tegen, met welke verleidingen krijgen ze te maken? Zullen ze staande blijven, net als Daniël?

Na de Bijbelvertelling is het tijd voor een terugblik op het afgelopen schooljaar. Alle gemaakte foto’s en video’s zijn achterelkaar gemonteerd tot een mooi jaaroverzicht. De leerlingen glunderen en zodra de eerste foto verschijnt roept er eentje: “Mees, wat was ik toen nog klein!” Tja, het is tenslotte zo’n tien maanden geleden dat de foto gemaakt is...

De rest van dag vult zich met allerlei bezigheden en gezellige spelletjes. Aan het eind van de dag is daar het moment voor het rapport en een kaart met persoonlijke woorden voor iedere leerling. We nemen in de klas al afscheid van elkaar. Ik kijk het kale, bijna lege lokaal nog eens rond. Daar zitten ze, in de kring, de leerlingen die ik een jaar in de klas heb gehad. We besluiten samen deze dag en met een ‘tot vanavond’, vertrekken ze naar huis.

Tijdens de rit van huis weer naar school gaan mijn gedachten terug naar het afgelopen jaar. Wat hebben we samen veel meegemaakt! Er waren fijne momenten die we gevierd hebben, maar ook verdrietige gebeurtenissen waar we bij stilgestaan hebben. Iedere keer mocht ik de leerlingen Gods Woord voorhouden. Wat is ervan blijven haken bij de leerlingen? Heb ik ze genoeg gewezen op Gods liefde voor zondaren?

Na een mooie afscheidsavond is het tijd voor het echte afscheid. De leerlingen komen langs, een laatste woord, een laatste groet en daar gaan ze met hun ouders, de inmiddels donker geworden avond in, op weg naar huis… Vaarwel!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen