Ben jij gelukkig?

Eens was er een koning. Die koning had werkelijk álles wat hij maar wilde. Wat hij maar wenste, kreeg hij. Zijn schatkist overstroomde van al het goud en hij bezat heel veel kastelen. En toch, hij voelde zich niet gelukkig.

Want ondanks dat hij alles had wat zijn hart begeerde, bezat hij één ding niet: geluk.

De koning besloot naar iemand op zoek te gaan die wél geluk kende. Zodoende kwam hij bij een arme Joodse man, die in een klein huisje woonde. Door het geopende raam klonk het geluid van een viool. De koning luisterde, wat klonk dat prachtig!

De koning klopte op de deur en ging de kamer binnen. “Mag ik u wat vragen? Bent u een gelukkig mens?”, vroeg hij.

De man keek op van zijn viool en zei: “Ik ben de gelukkigste van de hele wereld”. De koning keek verbaasd en vroeg waarom hij dacht dat hij de gelukkigste van de hele wereld was. De man antwoordde hem: “Ik bid elke ochtend dit gebed: ‘Heere, God van het leven, ik dank U dat wij niet langer meer als slaven in Egypte leven. Wilt U vandaag aan mij en aan mijn gezin denken? En, als ik op straat viool ga spelen, mag ik dan voldoende geld verdienen?’”

De koning voelde wel dat deze man écht gelukkig was. Hij besloot het geluk van de man op de proef te stellen. Steeds zorgde hij dat de man zijn werk niet meer kon doen. Niemand mocht meer viool spelen in het hele land. En toen de arme man ander werk besloot te doen, verbood de koning dát werk ook. Zou hij nu echt nog een gelukkig man blijven?

Toen bleek dat de man zijn vertrouwen op de Heere blééf stellen, zelfs toen zijn leven ervan afhing, erkende de koning dat deze arme violist beslist de gelukkigste man van de hele wereld was.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen