De twee Wolven

Met zijn linkerarm veegt de zendingspredikant de zweetdruppeltjes van zijn voorhoofd, terwijl hij met zijn rechterhand de deur van het kleine kerkgebouwtje dichttrekt. Peinzend loopt hij het roodbruine zandpad af, het bos in naar zijn huis. Zou zijn prediking vanmorgen harten geraakt hebben?

Opeens klopt er iemand op z’n schouder. De zendingspredikant kijkt om en naast hem staat een jongen uit de gemeente die blijkbaar achter hem aangelopen is. “Hé Yaro, hoe is het met je?” Blij verrast kijkt hij de jongen aan.

“Dominee, mag ik u iets vragen? Ik begrijp namelijk mezelf niet de laatste tijd. Het lijkt alsof ik twee harten hebt. Hoe kan dat? Wat moet ik doen?”

Het hart van de predikant wordt warm van binnen. Even denkt hij na, hoe gaat hij deze hulpvraag wijs en verstandig beantwoorden?

“Yaro, luister. Weet je welk verhaal ik een keer van een oude man heb gehoord? Die oude man vertelde aan zijn kleinzoon dat er van binnen in ons een gevecht is tussen twee wolven. Eén van die twee wolven heet ‘Kwaad’. Deze wolf staat voor woede, jaloezie, hebzucht, wrok, minderwaardigheid, bedrog en ego. De andere wolf binnen in ons heet ‘het Goede’. Deze naam staat voor vreugde, vrede, liefde, hoop, nederigheid, vriendelijkheid en waarheid. De kleinzoon keek toen zijn opa aan en vroeg: ‘Opa, welke wolf wint?’ Zijn opa antwoordde: ‘Degene die je voedt.’”

Yaro kijkt de zendingspredikant nog steeds vragend aan. Wat bedoelt de prediker met dit verhaal?

“Kijk, dit voorbeeld, Yaro, lijkt een beetje op ons hart van binnen als de Heere werkt. Dan krijgt je inderdaad twee harten. Eigenlijk vind ik het heel mooi, dat je het zo zegt! Het ene hart heet ‘nieuw’ en het andere hart heet ‘oud’. Het nieuwe hart staat voor last hebben van je zonden, verlangen naar de Heere, naar Zijn dag en naar Zijn Woord. Het oude hart staat voor al het andere.”

“Heb je last van je oude hart, Yaro?”

Yaro knikt, er rolt een traan over zijn donkerbruine gezicht en hij vraagt zachtjes: “Maar welk van mijn twee harten wint er?”

De zendingspredikant legt een hand op de schouder van ‘zijn zoon’ (want Yaro betekent ‘mijn zoon’). Hij zegt: “Het hart dat je voedt!”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen