Geloof onder vuur

23:00 uur – Gouda, Groene Hart ziekenhuis

Bewegingsloos ligt Jessica in het ziekenhuisbed. Haar anders zo sprekende ogen zijn nu gesloten. Naast het bed zitten haar vader en moeder, Bas en Chantal. Ze zwijgen, ze zijn geschokt en hebben elk een hoofd vol gedachten. Hun gezichten staan gespannen. Het enige wat de stilte doorbreekt, is de regelmatige piep van de apparatuur. Het geluid onderstreept de ernst van de situatie. Jessica is haar bewustzijn verloren na een ernstig verkeersongeval. Veel is nog onduidelijk. Ze is enkele keren wakker geweest, maar was nauwelijks aanspreekbaar. Bas en Chantal zijn erg bezorgd en vrezen het ergste, al is er aan de buitenkant niets te zien. Waar heeft Jessica schade opgelopen en hoe erg zal het zijn? Hoe zal haar herstel eruit gaan zien?

0:00 uur – Rotterdam, huize De Groot

Het is stil in huize De Groot. Toch is er activiteit. Op de zolderkamer heeft een man zijn knieën gebogen. Het is mentor De Groot. Op zijn bureau ligt een geopende Bijbel. Door het zolderraam valt het licht van de maan op Job 33 vers 24: Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden. Mentor De Groot heeft gebedswerk-zaamheden met één van zijn leerlingen. Hij voelt dat ze gebed nodig heeft en dat het geen uitstel kan leiden.

02:00 uur – Huize Van Vuren

Bij het licht van zijn bureaulampje bladert Jesse door het boek Daniël. Hem is iets te binnengeschoten. En slapen kan hij toch niet. Op de groepsapp is er ook nog steeds activiteit. De onzekerheid over hoe het gaat met één van hen is voor iedereen lastig om mee om te gaan. Er wordt van alles gesuggereerd. Jesse probeert het maar te negeren. “Je wordt er niks wijzer van,” had zijn vader gezegd. Die is trouwens ook nog wakker. Het lijkt hem ook erg aan te grijpen, terwijl hij toch genoeg heeft aan zijn eigen zorgen en herstel. Ondanks de situatie geeft het Jesse toch een fijn gevoel dat hij in ieder geval niet de enige is die niet slapen kan. Ja, daar heeft hij het gevonden. Hij herinnert het zich nog van de Bijbellezing. Toen vond hij het al zo’n opvallend zinnetje. Toen Daniël uit den kuil opgetrokken was, zo werd er geen schade aan hem gevonden, dewijl hij in zijn God geloofd had. Is dat niet waar hun predikant vaak zijn preek mee afsluit? “Die God leeft nog,” zegt hij dan. Zijn vader zegt vaak dat hij zijn vinger bij de Bijbel moet leggen. Jesse buigt zijn knieën en legt zijn vinger eerbiedig bij de woorden zo werd er geen schade aan hem gevonden. Op het bureau staat zijn camera. Er is ingezoomd op Jessica die wegfietst. Jesse bidt: “Heere, U bent toch de levende God? U hebt Daniël toen gespaard. Wilt U Jessica nu sparen?”

De volgende morgen – Gouda, Groene Hart ziekenhuis

Twee paar vermoeide en vragende ogen kijken de nog

jonge arts aan. Bas en Chantal hebben beiden geen oog dichtgedaan afgelopen nacht. Chantal heeft gelukkig haar ouders kunnen regelen. Zij zijn thuis bij de andere kinderen. De arts groet vriendelijk en probeert de bezorgde ouders enigszins gerust te stellen en op de hoogte te brengen van de huidige situatie. Hij vertelt dat Jessica die nacht een aantal keren wakker is geweest. Jessica zal nog wat onderzoeken moeten ondergaan deze morgen.

08:00 uur – Huize Van Vuren

Jesse moet het tweede uur beginnen. Hij is al klaar om naar school gaan als hij een berichtje ziet binnen komen op de groepsapp. Tegen de zwarte achtergrond ziet Jesse een naam staan. De Groot! Dat betekent nieuws over Jessica. Zijn ogen vliegen over het scherm en scannen het bericht:

“Goedemorgen 3v1! Vanmorgen vroeg heb ik contact gehad met Jessica’s ouders. Jessica is een aantal keren wakker geweest vannacht. Dat is voorzichtig goed nieuws en daar mogen we dankbaar voor zijn. Jessica zal vanmorgen onderzoeken ondergaan. De uitkomst daarvan zal duidelijkheid geven over wat de gevolgen zijn van het ongeval. Ik hoop jullie zo dadelijk te ontmoeten. We hebben dan de tijd om het er verder met elkaar over te hebben. Vergeet niet te bidden voor Jessica! Want “onze God ontfermt Zich op het gebed” (Ps. 116:3, ber.).

Een hoorbare zucht van verlichting komt over Jesses lippen. Hij sluit een moment zijn ogen en dankt woordeloos de grote Hoorder van het gebed.

13:00 uur – Gouda, Groene Hart ziekenhuis

Jessica opent haar ogen en kijkt om zich heen. Wat is er gebeurd? O, ja, ze herinnert het zich weer. Ze is gevallen. Nu ziet ze het pas, ze zit in een ziekenhuisbed! Een infuus zit aan haar pols vastgemaakt. Hè bah, een naald in haar lijf, daar houdt ze helemaal niet van. Jessica hoort geluid bij de deur en kijkt. Daar komen haar ouders binnen! “Jessica!” Haar moeder rent op haar af en omhelst haar. Vader Bas staat naast haar en pakt haar hand. Alle drie huilen ze van vreugde. De ouders praten Jessica bij over alle gebeurtenissen. Jessica kan het haast niet bevatten. Ze weet er niets meer van. Het laatste wat ze weet, is het geluid van een hardrijdende auto en piepende banden, een klap en daarna is het weg. Ook de arts verschijnt aan haar bed. Hij komt haar ergens bekend voor. “Jessica, je bent wonderlijk gespaard,” zegt hij en hij kijkt haar veelbetekenend aan. Jessica observeert hem even, knikt dan en kijkt opzij. Er begint een vraag bij haar te reizen. En wat nu als ze haar ogen niet meer had geopend?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen