Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Oproep gemist

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Oproep gemist

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wat een chaos! Meerdere slachtoffers. Ernstig verwond. Levensgevaarlijk. Grof geweld. Grote schade. Haast is geboden! We schatten in wie de meeste, snelste hulp nodig heeft. De geneeskundige capaciteit verdelen we over de slachtoffers en we roepen nog meer hulptroepen op. Alles wat we op dit terrein aan medische trucs en techniek hebben, wordt toegepast. Iedereen werkt in de hoogste versnelling. Het doel? De levens van deze jongens redden!

De tijd vliegt voorbij. Na een poosje maken we de trieste balans op. Enkele slachtoffers overleven. Zij krijgen vervolgzorg in het ziekenhuis. Hun herstel zal nog lang duren. Voor hun maten is geen herstel mogelijk. Helaas. Zij hebben dit niet overleefd. Naar menselijke maatstaven hebben zij alle mogelijke medische hulp gehad. Maar tevergeefs. De hectiek van zojuist maakt plaats voor een vreemde stilte. De drukte wijkt voor rust. Het contrast kan bijna niet groter. De geneeskundige diensten zoeken hun spullen weer bijeen. Een soort puinruimen, maar dan van een vreemde categorie. En dan gebeurt het…

Het kwam vanuit een plastic zakje. Al die tijd had het daar aan de kant gelegen. Niemand gaf er aandacht aan. Nu wél! Luid klonk een bekende ringtoon. Herhaaldelijk. Het geluid van de telefoon van een van de slachtoffers. Maar nooit, nooit meer zou dit slachtoffer zijn telefoon kunnen opnemen. ‘Oproep gemist...’ Déze ringtoon die de rust verstoorde was een nóg groter contrast dan de stilte na de hectiek. Nog zie ik het zakje liggen. Rechts in de gang. Net voorbij die ene deur. Een paar meter voorbij de ingang.

Belde zijn vriend om met z’n maat een rondje te gaan rijden? Belde oma om te vragen of hij deze week nog op de koffie kwam? Of was het z’n vader om te zeggen dat hij vanavond op tijd thuis moest zijn? Zou het zijn vriendin geweest zijn die zin had in een praatje? Was het een jeugdwerker die een hartgrondige oproep deed om bepaalde zaken te mijden? Of zou het toch zijn moeder zijn geweest wiens moedergevoel zei dat er iets mis was?

De mobiels van toen zijn ingeruild voor de smartphones van nu. Mooie apparaten waar je veel goeds mee kunt doen. Maar vaak slaan mensen daar ronduit in door. Die leven alsof er zonder smartphone geen goeds meer te vinden is. Jij ook? Alsof je smartphone je hartslag op gang moet houden ofzo. Herken je dat een beetje? Serieus? Bedenk je weleens dat er zeker weten een moment komt dat ook jij geen ringtoon meer zult horen? ‘Oproep gemist...’ Wanneer zal jij geen oproepje meer kunnen beantwoorden? Wat denk je? Wie leeft er langer: jij of je smartphone?

Als je nu goed leest, hoor je geen ringtoon, maar wel een oproep! ‘En de wereld gaat voorbij, en haar begeerlijkheid; maar die den wil van God doet, blijft in der eeuwigheid.’ Tot nu toe nog déze oproep gemist? Straks eeuwig déze oproep gemist? Nee toch?! Zo je Zijn oproep dan heden hoort, gelooft Zijn heil- en troostrijk Woord! Verhard je niet, maar laat je leiden!

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 januari 2023

Daniel | 36 Pagina's

Oproep gemist

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 januari 2023

Daniel | 36 Pagina's