Wat een les!

Het is woensdagmorgen, rond 12 uur. Nog een half uurtje en dan mogen ze naar huis. Deze leerlingen gaan écht niet eerder naar huis, voordat ze geschiedenis hebben gehad. Soms zou je haast denken dat ze voor geschiedenis op woensdag naar school komen. Aan het begin van het jaar hebben we stilgestaan bij ‘vroeger’, inmiddels zijn we al een poosje bezig met het onderwerp ‘voertuigen’ en dan vooral de ontwikkeling van die voertuigen. Waar begon het allemaal mee en waar zijn we nu ondertussen beland? Nou, een antwoord op die vragen kunnen de leerlingen wel geven. Ademloos wordt er geluisterd, terwijl ik mijn redevoering met plaatjes ondersteun.

De laatste dia’s komen in zicht. Nog twee plaatjes.... Op het eerste plaatje staat een voertuig afgebeeld, waarvan ik de naam niet eens weet. Het volgende plaatje is van een soort vliegtuig, waarbij ik twijfel óf dit wel een naam heeft. Het zijn afbeeldingen van voertuigen die nog ontwikkeld moeten worden in de toekomst. Ik kijk mijn leerlingen aan en vraag hen: “Wat vinden jullie eigenlijk van al deze geplande ontwikkelingen? En als je er iets over wilt zeggen, vertel er dan ook bij waarom je dat vindt.”

Het blijft even stil. Aarzelend zie ik een eerste vinger in de lucht. Ik knik hem bemoedigend toe. “Nou, cool juist, want dan kan ik straks in tien minuten naar Canada.” Er wordt licht gegrinnikt. Nog een vinger. “Wel mooi, maar ik weet niet of ik daarin durf als dat ding ooit uitgevonden wordt.

Straks storten we neer.”

Er vliegt een andere vinger omhoog. Ik kijk naar deze leerling en ik zie dat zijn ogen glimmen. Deze jongen heeft duidelijk over zijn antwoord nagedacht. “Maar juf, ik denk niet dat het allemaal goed is.” Ik vraag hem: “Waarom denk je dat het niet goed is?”

“Dan zijn we juist bezig met dingen van ons gewone leven en dat vindt de duivel alleen maar grappig!” Aan zijn verontwaardigde blik zie ik dat hij het echt meent.

Ik hoor het verwonderd aan.

En voordat ik verder ga met het vertellen over de toekomst van de voertuigen, steekt hij zijn vinger opnieuw op. “Juf, u zei toch in het Bijbelverhaal dat we de Heere om alles mogen bidden? Kunnen we dan ook bidden of we niet te veel ontwikkelingen hoeven te maken!”

En dat doen we…

Wat een les!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen