Oud-directeur Jeugdbond hield van jongeren

We hebben het samen veel gezongen: het lied van Robert Murray M’Cheyne, “Eens was ik een vreemd’ling”. Het liefst liet hij alle zeven coupletten zingen. Het laatste couplet zongen we dan net iets harder.

“Nu reis ik getroost onder ’t heiligend kruis, naar ’t erfgoed daarboven, in ’t vaderlijk huis. Mijn Jezus geleidt mij door d’ aardse woestijn, ‘gestorven voor mij’, zal mijn zwanenzang zijn.” Nu mag onze voormalig directeur Jan Hendrik Mauritz eeuwig bij Zijn Heere en Zaligmaker zijn. Op donderdag 16 februari 2023 eindigde, na een kort ziekbed, zijn reis door deze aardse woestijn. De altijd energieke en bevlogen Jan mocht ingaan in de eeuwige rust. Hij werd 75 jaar.

Bezielende leiding

Zijn hele leven stond in het teken van jongeren. Al jong was hij betrokken bij de oprichting van de jeugdvereniging van de Gereformeerde Gemeente Opheusden. In 1974 begon hij als jeugdwerkadviseur bij de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten. In 1986 werd hij directeur. Onder zijn bezielende leiding is het landelijk en plaatselijk jeugdwerk uitgebreid. Het jongerenblad Daniël, de zomerkampen, de bondsdagen en conferenties maakten een grote groei door.

Hij is voor veel jongeren, leidinggevenden en landelijke vrijwilligers een voorbeeld geweest in liefde voor jonge mensen en het kerkelijk gebonden jeugdwerk. Hij had veel krediet op de God van het genadeverbond: Zijn Naam zal zijn tot in eeuwigheid; zolang als er de zon is, zal Zijn Naam van kind tot kind voortgeplant worden (Psalm 72:17a). Dat gaf hoop en verwachting, ook op moeilijke momenten.

Hoop voor jongeren

In 2007 nam Jan Mauritz afscheid van de Jeugdbond. In de jaren daarna bleef hij betrokken op het kerkelijk jeugdwerk. Hij zag ernaar uit dat het jeugdwerk jongeren zou verbinden aan de gemeente en vooral aan de Heere en Zijn Woord en dienst. Vaak sprak hij van hoop voor jongeren. Dat deed hij ook in de laatste weken van zijn leven. Want God zal aan Zijn verbond gedenken; dat was en bleef het houvast van Mauritz. Daarnaast putte hij hoop uit het feit dat hij door de Heere was opgezocht. “Ik heb het niet verdiend”, zei hij in een laatste gesprek. “Maar daarom kan het ook nog voor onze jongeren.” In dit afscheidsgesprek wenste hij de Jeugdbond de onmisbare zegen van de Heere toe. Hij legde daarin al zijn liefde voor het werk dat hij heeft mogen doen. We hopen en bidden dat zijn wens vervuld mag worden. Tot eer van God en tot zaligheid van jongeren.

We zullen onze oud-directeur missen. Maar vooral in zijn gezin laat hij een lege plaats achter. We wensen zijn vrouw, de kinderen en kleinkinderen van harte Gods hulp en sterkte toe in het verdriet en het gemis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen