Porno

Shocking hé, zomaar boven een column.

Op een zaterdag las ik een interview van twee mannen. Twee vrienden. Zij spraken openhartig met elkaar. Maar daar was wel het één en ander aan vooraf gegaan. De één keek zeer regelmatig porno. Hij kon niet meer zonder. De ander, veel op reis voor zijn werk, had de liefde bedreven met verschillende vrouwen. In iedere stad een andere schat.

Beiden gingen hier gebukt onder. Altijd de onderliggende zonden meedragen, altijd die stem die je waarschuwt en waar je toch weer niet naar luistert. Altijd weer die kater. Altijd die schaduw die over je leven ligt.

De mannen kenden elkaar niet. Zij kwamen elkaar tegen tijdens een mannenconferentie. Ik weet niet meer zo goed waar die conferentie van uitging; dat doet er ook niet toe. Maar tijdens die conferentie ging het over verborgen zonden. Zonden die beleden moeten worden voor God. Soms ook voor onze naasten. Er werd van de mannen gevraagd om hun zonden op een briefje te schrijven. Ik weet het niet hoor, maar zouden ze niet even getwijfeld hebben? Gespeeld hebben met de gedachte om wat anders op het briefje te schrijven? (arglistig is ons hart) Die beide mannen, zij deden het. Zij schreven hun zonden op. Zij zagen het zwart op wit staan. Dat zal veel gekost hebben: openbaar komen met deze zonden.

Porno komt binnen de reformatorische gezindte veel voor. Schrikbarend veel. Onder oud en jong. Je houdt je adem in bij het zien van de cijfers. Je wilt het niet weten. In gedachten reken je uit; zoveel per kerkbank. En we spreken er nauwelijks met elkaar over

Die zondag erna ging het over de gelijkenis van de schat in de akker. De man groef met zijn handen in de aarde. Zijn handen waren vuil van de aarde. Toen dacht ik er weer aan: porno, onze handen vuil van de aarde. De predikant sprak; Jezus Christus is onder ons. Met eerbied gezegd; je staat hier op de schat. Een allesomvattende schat.

Twee tegenstellingen; porno en de schat in de akker. Porno is wat de duivel ons biedt. Wat ons koud, leeg en zondig achterlaat. De schat in de akker, het beeld van de Heere Jezus, is wat God ons biedt. Hij wil onze vuile handen wassen en wie in Hem gelooft, zal voor eeuwig geborgen zijn. Verlost van zonde, van gevaar… Misschien zong je dat wel toen je nog op kinderkoor zat.

En dan wordt het weer maandag. Fijn allemaal hoor, maar hoe nu verder? Breek!! Geef satan geen kans, laat je vuile handen aan God zien en bid: was, reinig mijn gemoed, van al mijn vuile zonden. Satan zal je los moeten laten. Het lijkt jou te mooi om waar te zijn? God zegt het Zelf; Zoek Mij en Leef! De Heere is een gaarne (graag) Vergever! Of gaarne Kwijtschelder, zegt de kanttekening bij psalm 86 vers 5. Waar wacht je nog op?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen