Bloedbruidegom

Je kunt beter vragen: Wat heeft Mozes níet gedaan? God had Abraham de opdracht gegeven om zijn zoon te besnijden op de achtste dag. En dat zou in ‘eeuwigheid’ moeten blijven gebeuren (Gen. 17:13). Iemand die niet besneden was, kon niet in het verbond met God zijn, en zeker niet namens de Heere spreken. Nu was het de gewoonte bij andere Hebreeuwse volkeren om hun kinderen rondom de puberteit te besnijden en niet op de achtste dag, zoals het volk van Israël moest doen. Je weet ook dat Mozes al een tijdje in Midian woont. Weet je wat er is gebeurd? Mozes is slordig geweest. Hij is getrouwd met Zippora en heeft wellicht wel toegegeven aan haar gewoonten. Hij kan op deze manier niet gebruikt worden als knecht van God. Dan blijkt dat Zippora haarfijn weet wat er mis is. Ze pakt een stenen mes en besnijdt haar jongens. Het bloed vloeit, en de toorn van God is gestild. Ze pakt de voorhuiden en werpt ze voor de voeten van Mozes. ‘Bloedbruidegom!’ zegt ze.

Wat leert het jou?

Deze geschiedenis leert jou dat God rechtvaardig is en Hij niet over de zonden heen stapt. De Heere toornt over de zonden van jou en mij. God eist bloed. Alleen bloed stilt Zijn toorn. En Hoe kon God nu echt tevreden zijn? Dat kon alleen door het bloed van Zijn Zoon. Daar op Golgotha heeft het bloed van Christus gestroomd. Het bloed van het verbond wast vuile zondaren schoon van de zonden. Heb jij ook dat bloed nodig gekregen?

Wat heb je eraan?

Je hebt Zijn bloed nodig. Weet jij dat al? Misschien is dit wel heel moeilijk te begrijpen voor je. Kijk, jij en ik zijn gewend om zonden te doen. Wij doen niet alleen zonden, we zijn zonde. Als je van de Heere een nieuw hart krijgt, ga je dat leren. Je leert dat God op je toornt. Hij moet jou en mij voor eeuwig voorbijgaan en doden. Maar luister eens, er heeft bloed gedruppeld. Op Golgotha’s kruispaal. En dát bloed heb je nodig. Bid erom, vraag erom! Er is bloed genoeg voor al jouw zonden. Ken je het gedicht van Huet?

Op den heuvel Golgotha

Staat een kruispaal opgeheven,

Als ik daarheen d’ oogen sla,

Is mij al mijn schuld vergeven.

Onder d’ ijz’ren nagelpunt,

Die Uw voeten houdt verbonden,

Zij een plaatsje mij gegund,

Waar ’k mag treuren om mijn zonden.

Geef me er d’ allerlaagste plaats,

Zoo Ge mij een plaats wilt geven;

Niemand toch heeft zoo veel kwaads

Tegen zoo veel licht bedreven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen