Het verhaal van de cover: Marie Louise de Jong

Je naam lijkt op die van Maria Louise. Wat spreekt je het meest aan uit haar leven?

“Dat klopt, haar naam zit ook in mijn doopnaam (Maria Elizabeth Louise). Wat me vooral aanspreekt is haar dankbaarheid. Ze heeft heel veel meegemaakt en toch zijn haar laatste woorden: ‘Mij ontbreekt niets dan dankbaarheid’.”

Waar ben jij dankbaar voor?

“Ik ben opgegroeid in een fijn gezin, heb vrienden om me heen en het gaat goed met mijn studie en werk. Heel veel om dankbaar voor te zijn. Soms vergeet je dat, als je even tegenslag hebt en ontevreden bent. Maar ik heb het echt goed. Dat Maria Louise dankbaar was ondanks veel tegenslag, laat zien dat ze een sterk geloof had.”

Heb je altijd al in de zorg willen werken?

“Dat ik in de zorg wilde werken, wist ik eigenlijk altijd al. Veel van mijn familieleden werken ook in de zorg. Wat ik precies wilde doen, dat wist ik nog niet. Ik werk nu op de afdeling orthopedie. Daar komen vooral mensen die net een heup-, knie- of schouderoperatie hebben gehad.”

Wat vind je mooi aan je werk?

“De hectiek. Als een patiënt opeens achteruitgaat, moet je helemaal ‘aan’ staan. Pas was er een vrouw op onze afdeling die eigenlijk naar huis zou gaan, maar ineens flauwviel. Ze raakte buiten bewustzijn en ik moest snel handelen. Ik haalde een arts erbij en overlegde of een reanimatie nodig was. Gelukkig voelden we weer een lichte hartslag in haar pols. De dagen daarna controleerde ik steeds hoe het ging. Ze kreeg zuurstof en vocht. Langzaam knapte ze op. Het is een uitdaging om de juiste zorg te geven. Het is dan mooi om te zien als iemand weer beter wordt.”

Maria Louise heeft in haar leven veel voor anderen betekend. Hoe kan jij iets voor mensen betekenen in je werk?

“Als (student)verpleegkundige kijk ik steeds hoe het met mensen op mijn afdeling gaat. Dan zie ik regelmatig dat ze het moeilijk hebben. Soms zien ze het even niet meer zitten, een andere keer hebben ze net een slechte uitslag gehad. Dan helpt het als ze even kunnen huilen of praten. Als verpleegkundige luister ik vooral. Ik kan wel zeggen: ‘Ik snap je’, maar ik zal me nooit helemaal kunnen voorstellen hoe het voor diegene is. Het is belangrijk dat patiënten hun verhaal kwijt kunnen. Ik vind het mooi om er op deze manier voor mensen te kunnen zijn. Dat is waarom ik graag in de zorg werk.”

Leeftijd: 19 jaar

Woonplaats: Werkendam

Dagelijks leven: Derdejaars duaal student HBO-Verpleegkunde, werkt in het Albert Schweitzerziekenhuis. Spreekt graag af met vrienden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen