Gelukkige Poolse moeder

Mijn collega en ik staan op de verkoping bij een stand van de Jeugdbond, snoepjes uit te delen aan kinderen. We geven Daniëls weg en we praten tegen Jan en alleman. Op de één of andere manier raak ik in gesprek met een Poolse moeder, die met haar man en zoon onze stand bezoekt.

In gebrekkig Nederlands vertelt ze dat ze in haar leven alle grenzen heeft overtreden en al Gods geboden. Niets en niemand hield haar tegen. Tot in de gevangenis toe... Ze barst in tranen uit. “Ik wilde naar niemand luisteren en ik ging steeds maar door met zondigen. Totdat God me stilzette, toen ging ik het anders zien. Opeens besefte ik dat ik Hem mijn hele leven verdriet had gedaan.”

Ik kan haar wel knuffelen. Om haar eerlijkheid en om wat ze zegt, zo recht uit haar hart.

Zijn wij beter? Zitten we niet allemaal in de gevangenis om onze zonden en om ons grensoverschrijdend gedrag? Bij ontdekkend licht van Gods Geest ga je dat zien.

Die Poolse mevrouw gaat verder met haar verhaal tegen mij. Ik hoef alleen maar te luisteren. Ze blijft maar praten. Over God, Die rijk is in barmhartigheid. Over de Heere, die ons leert begrenzen en tegelijkertijd kan verlossen uit de gevangenis van onze zonden. Emotioneel en in verwondering roept ze: “Gods genade is grenzeloos en er is bloed voor zo één als ik ben. Er is niemand te erg. Bij Hem is vergeving.”

Niet onbegrensd maar begrensd, niet meer gevangen maar bevrijd, geen schuld maar vergeving.

Wat een gelukkige Poolse moeder!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen