Vastgeklonken aan de grond

Daar staan ze langs de kant van de weg. Een kleine kooi is hun huis. Aan hun poot zit een ketting waarmee ze aan een pin in de grond zijn vastgeklonken.

Het zijn vechthanen die daar al dan niet geduldig staan te wachten om verkocht te worden, of ze bereiden zich voor op een volgend gevecht.

Dierenwelzijn staat niet hoog op de agenda in Ecuador. Het beeld van de vastgeklonken haan is niet het enige beeld dat medelijden met de dieren opwekt. De straathonden die je tegenkomt hebben ook geen fijn leven. Hoe vaak zie ik er niet één hinkend over straat gaan, die waarschijnlijk een langsrijdende auto of motor niet meer kon ontwijken.

Bij een bezoekje aan de dierentuin in Guayaquil valt me op hoe weinig bewegingsruimte de dieren hebben. Zielig zitten ze me vanaf de andere kant van de tralies aan te kijken. En die andere kant van de tralies vertegenwoordigt een beperkte ruimte waar ze dag in dag uit hun leven moet doorbrengen. Een partij voor dierenwelzijn zou hier geen overbodige luxe zijn.

Maar hebben de mensen het hier zoveel beter? Staat mensenwelzijn wel op de agenda? Op dit moment leven we in ‘regeringsloze’ periode. Een aantal weken geleden heeft de president, voordat er een afzettingsprocedure tegen hemzelf gestart kon worden, het parlement naar huis gestuurd.

Ik hoor de mensen vaak klagen over de overheid, de politici zijn er niet voor volk. Ze zorgen niet voor het welzijn van de mensen, maar ze regeren vooral om er zelf beter van te worden. Het vertrouwen in de mensen die over hen gesteld zijn, is erg laag. Vertrouwen in de mensen die het volk zouden moeten beschermen, zoals de politie en militairen, is er niet. Corruptie voert overal de boventoon en als er misschien nog wel ‘goede’ politiemannen zijn die hun best doen om op te komen voor mensenwelzijn, worden ze op straat omgebracht.

In de gevangenissen moeten mensen eindeloos lang op een enigszins eerlijk proces wachten, tenzij ze genoeg geld neerleggen om zo hun vrijheid weer te kopen. En ondertussen hebben de bendeleiders het voor het zeggen in deze overheidsinstelling, die zou moeten gelden als de bescherming van het volk.

Dierenwelzijn, mensenwelzijn, het is hier in Ecuador ver te zoeken. Maar hoe kan het ook anders, het aardrijk is om onzentwil vervloekt. Waar mensen heersen, is geen gerechtigheid te vinden. Maar er is hoop; want de Heere Jezus Zelf las de volgende troostvolle woorden van Lukas 4 vers 18: De Geest des Heeren is op Mij, daarom heeft Hij Mij gezalfd: Hij heeft Mij gezonden, om den armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen, die gebroken zijn van hart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen