Man en vrouw schiep Hij hen

Je ziet het zomaar voor je! De aarde is als een prachtige kathedraal, waarin een koor zingt tot eer van God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Alles looft de Schepper, de eeuwige en soevereine God. Vanuit de indigoblauwe hemel laat de heldergele zon haar vriendelijke stralen vallen over de aarde en azuurblauwe zeeën. God schiep het licht direct, maar over de schepping van de mens voerde de Heere overleg met Zichzelf. Het is net alsof God het gordijn van Zijn eeuwige raad een stukje openschuift als Hij zegt: Laat ons mensen maken. Dán breekt het heerlijkste moment van de schepping aan! De mens wordt geschapen. En hoe? Naar Gods beeld. Wat dat betekent, lezen we in het Nieuwe Testament: in kennis, gerechtigheid en heiligheid (Kol.3:10, Ef.4:24). Heb je al met de dichter van Psalm 139 verwonderd mogen uitroepen: Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben.

God schiep naar Zijn beeld én God schiep man en vrouw. In het Hebreeuws staat letterlijk: mannelijk en vrouwelijk. Dat is niet tijdgebonden, maar zó heeft God het gewild. Beiden zijn naar het huwelijk geschapen. Wat een vloedgolven spoelen over deze scheppingsordening heen! Denk aan kleding, werelds denken door christenen, de invloed van de overheid op onze scholen, de genderideologie en aanvaarding van homofiele praxis, enz.

Wat is er toch gebeurd? In de zondeval zijn we het beeld van God kwijtgeraakt. Zoals van twee gelijkende handen één hand een gebalde vuist is geworden, zijn wij haters van God en onze naaste geworden. In plaats van de volmaakte lofzang in het paradijs kwam opeens de walm van de zonde tot God. De beelddrager van God is beelddrager van de satan geworden. Wonderlijk genoeg heeft God de paradijsbloem van het huwelijk ons nagelaten. Maar deze bloem wordt zo bezoedeld. Nu vraagt de Heere met smart: “Waar is Mijn beeld? Waar is de mens die ik als man en vrouw geschapen heb?” Zou onze Schepper geen recht op ons hebben zoals hij ons geschapen heeft? Misschien kom ik met deze Bijbelse gedachte nu midden in de gebrokenheid van jouw leven. Jij ervaart een grote knoop. Wie ben ik toch als mens? Weet je wat een van de belangrijkste vragen in je leven is? “Wie ben ik als mens voor God? Ben ik een kind van de duivel, of van God?”

Als God jou bekeert, dan ga je de puinhoop van je bestaan zien. Dan komt er berouw, heimwee naar God en een verlangen naar herstel. Je komt er pijnlijk achter dat zelf het beeld van God herstellen niet lukt. Vanbinnen is een bron van wanbedrijven en je kreunt: ‘Hoe moet het toch?’ Wat een wonder. God zond Zijn Zoon naar deze aarde om te herstellen wat wij kwijt zijn. Jezus ís het volmaakte beeld van God. Hij is de Wijsheid, de Rechtvaardige en de Heilige. In Jeruzalem klonk spottend over Jezus met een doornenkroon op Zijn hoofd: Zie, de Mens. Heb jij al twee ogen van de Heere gekregen? Een oog naar binnen wat doet kreunen: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen? En een oog naar buiten op deze lijdende Mens om in Zijn wonden genezing te vinden? Dan wil je niets liever dan volmaakt voor de Heere te leven en dan wordt ook jouw gebed: O Zoon, maak mij Uw beeld gelijk.

Waar kun je om bidden?

Wat leert dit over de Heere?

Wat is de boodschap voor jou?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen