De seksuele moraal

‘Moraal’ is een beladen woord. In ons seculiere land wordt ‘moraal’ extra argwanend bekeken als erover gerept wordt door een christelijk persoon. De christelijke religie met haar geboden verbiedt alles wat fijn is. Ze proberen de mensheid in een zo onaangenaam mogelijk keurslijf te dwingen en dat alles vanuit de ijdele hoop dat er een leven na dit leven is. De iets genuanceerdere burger zal een deel van Bijbelse geboden tot op zekere hoogte nog wel accepteren, maar dan zeker niet op de manier zoals de Bijbel ze inkadert en duidt.

De heersende opvatting

Als het over ‘de seksuele moraal’ gaat, wordt dat ervaren als iets beklemmends. Zo’n moraal wordt eerst rebels tegemoetgetreden met de houding van ‘regels zijn er om te verbreken’ of ‘je bent maar een keer jong’. Als de rebelse houding gemeengoed is geworden, wordt het vanzelf de nieuwe geldende moraal, oftewel de heersende opvatting. Vervolgens is het hek van de dam. Want waarom zou je een homohuwelijk wél goed vinden, maar bigamie (een huwelijk met meerdere personen tegelijk) níét? Er doen al geruchten de ronde van verontwaardigde mensen die te verstaan geven dat zo’n bekrompen, kortzichtige houding toch niet hoort bij het Nederland van de 21e eeuw. Alleen een homohuwelijk… Dat is al bijna ouderwets. Maar wat is dan de volgende stap?

#MeToo

Dan is er een wonderlijk verschijnsel. Er is een tegengestelde trend te zien in de zogenoemde ‘me-toodiscussie’. Is dat een kentering? Gaan we vanaf 2017 weer de weg omhoog vinden? Ik denk niet dat het terecht is om die stelling te verdedigen. Toch is het geen slecht signaal dat er een wal is bereikt die het schip lijkt te keren. Je zou ook kunnen stellen dat de emancipatiedrift hier de verwording van de seksuele moraal te hulp komt. In Bijbelse termen zouden we nog over een ‘weerhouder’ kunnen spreken.

Regenboog

Een beweging die de andere kant op gaat, is die van de opkomende regenbooggemeenten. Verschillende gemeenten dragen fier de regenboogvlag vanaf hun gemeentehuis. (Zie de concrete voorbeelden op de voorkant en in de eerdere thema-artikelen.) Het is een gevaarlijk signaal als de wereld een Bijbels symbool voor Gods trouw kaapt en het instelt als een symbool voor de menselijke ontrouw. Het staat nog net niet symbool voor ontrouw in relaties, maar toch op z’n minst voor de ontrouw aan de Bijbelse moraal. Het zou goed zijn als we als volksvertegenwoordigers én als SGP-leden in gesprek gaan met elkaar en met andersdenkenden en daarin niet de regenboog voor de lhbti-gemeenschap laten wapperen, maar dat we zelf ook het vaandel, de banier omhoogsteken en getuigen van Gods trouw tegenover onze ontrouw. Het is het strijden waard. Vanuit dat oogpunt leven we allemaal in een ‘regenbooggemeente’. Een gemeente waarin Gods trouw gezien wordt in schril contrast met onze ontrouw.

De wereld?

Dan wat nog wat dichterbij: is het echt alleen de seculiere landgenoot die zijn neus ophaalt voor de strikte normen? De 19e-eeuwse Vlaamse dichter Guido Gezelle zei het al: “de wereld wil mij achterna / alwaar ik ga / of sta / of ooit mijn ogen sla”. De wereld zit in ons allemaal. Vandaar de wens voor u en mij: zicht te mogen krijgen op de wereld in het hart en bewogenheid met de wereld buiten ons hart. Dat is belangrijk voor een bestuurder, een volksvertegenwoordiger en voor elk SGP-lid.

#MeToo

#MeToo

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen