Weest niet bezorgd...

Geliefde lezer, “Weest in geen ding bezorgd”, zo zegt onze tekst. In dit nummer zal het gaan over belastingen en voornamelijk over de problematiek van de eenverdieners. Hun situatie wordt ervaren als onrechtvaardig en kan in zo’n gezin de nodige zorgen met zich meebrengen om de eindjes aan elkaar te knopen.

Mogen we dan geen zorgen hebben over deze ontwikkeling? Zeker als we ook denken aan de goddeloze gedachten die de drijfveer zijn tot deze oneerlijke verdeling van de lasten. Jazeker! Maar de Heere wil ons hier waarschuwen voor een angstige bezorgdheid, die voortkomt uit ongeloof, aan gebrek aan vertrouwen op de Heere. Hij wil ons vermanen over een bezorgdheid die voortkomt uit de gedachte dat wíj dit probleem moeten oplossen. De Heere Jezus heeft het gezegd: “Zijt niet bezorgd tegen de morgen.” En dan wijst Hij op de hemelse Vader, Die weet wat Zijn kinderen van node hebben.

En dan mag ook Paulus hier een andere weg wijzen dan die van een angstige bezorgdheid. Zorgen zijn er, om ze in Gods hand te leggen. Laat toch onder alle zorgelijke omstandigheden de weg van het gebed bewandeld worden. Heeft Hij het niet gezegd in Psalm 81: “doe uw mond wijd open en Ik zal hem vervullen.” Leef toch niet, Mijn kinderen, zo zegt de Heere in deze woorden, telkens tussen hoop en vrees. Leg toch voor Mij neer al uw begeerten, al uw vragen, al uw zorgen. Laten we als lezers allereerst deze zorg in het gebed bij de Heere brengen. Laten we onze SGP-politici opdragen in het gebed en dat ook zij zelf een biddend leven kennen. Dat er een krachtig gebed van de rechtvaardige gevonden mag worden om een geestelijke opleving in de politiek, ons vaderland en de verscheurde en verdeelde kerk.

Maar vergeet daarbij nooit te danken, zo voegt de apostel eraan toe. Ja, ook temidden van alle zorgen en moeite is de Heere het zo waard om gedankt te worden. Is Hij het niet waard om gedankt te worden voor alle weldaden die Hij ons dag aan dag geeft. Laten toch de zorgen en de moeiten niet het zicht verblinden op wat de Heere ons telkens weer geeft. Dat we nog een christelijke partij mogen hebben, dat we nog christelijke scholen mogen hebben, dat we elke zondag nog in vrijheid mogen opgaan naar Gods huis. Er is nog zoveel te danken. In het bijzonder als we zien op wat de Heere ons geschonken heeft in de zending van Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus. Dat er nog behoud is voor een diep verloren zondaar. Als onze blik daar weer bij vernieuwing heen geleid wordt; naar die biddende Hogepriester in de hemel, Die nu altijd voor Zijn Kerk bidt, dan kan het niet anders, dat ook temidden van al de zorgen, er een dankgebed in het hart gaat ontspringen.

En het is in deze weg, dat de vrede Gods in ons hart zal komen. Dat is de rijke belofte die in dit Woord tot ons komt. Het is niet onzeker, het is niet een mogelijkheid, maar het zál komen. “En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw hart en zinnen bewaren in Christus Jezus.” Als wij dan dreigen te bezwijken onder alle zorgen die over ons heen kunnen spoelen, en we mogen die met dankzegging bij de Heere brengen, dan vervuld Hij ons met Zijn vrede.

Dat zo dit Woord werkelijk hoop en uitzicht mag geven in alle zorgelijke omstandigheden van het leven, zowel in ons gezin, als op ons werk, als in de politiek. “Het is Israëls God, Die krachten geeft, van Wien het volk zijn sterkte heeft.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen