Europese belastingen als opstap naar de EU als staat

Zo stelt de Franse president Emmanuel Macron voor een aparte begroting te maken voor de eurozone. Deze eurozonebegroting zou gefinancierd moeten worden door ‘eigen’ Europese belastingen. In eerste instantie wordt hierbij gedacht aan een belasting op financiële transacties of een heffing op de inkomsten uit een gezamenlijke grondslag voor de vennootschapsbelasting. Dit betekent kortweg dat de EU een deel van de fiscale soevereiniteit van de lidstaten overneemt.

Het idee achter een aparte eurozonebegroting is dat deze toekomstige economische schokken van eurolanden kan opvangen. Landen die de euro als munt hebben, kunnen namelijk hun monetair beleid niet aanpassen als zij in de problemen komen. Tegenstanders van dit plan, waaronder Nederland, vrezen dat een dergelijke begroting vooral zal leiden tot een zogenaamde transferunie, waarbij geld van rijkere eurolanden zal stromen naar landen die het niet zo nauw nemen met hun overheidsfinanciën. Bovendien zijn veel EU-lidstaten niet bereid om belastingbevoegdheden over te dragen aan Brussel. De EU staat ten dienste van lidstaten, daarom moeten de lidstaten invloed blijven houden op de begroting.

CONTRACYCLISCH BELEID

De Europese Rekenkamer bracht in juli een rapport uit over het Stabiliteits- en Groeipact (SGP) waarin ze stelde dat de Europese Commissie te coulant is naar lidstaten die zich niet houden aan de bestaande begrotingsregels. Normaal gesproken zouden overheden een zogenaamd contracyclisch beleid moeten voeren. Dit houdt in dat overschotten worden opgebouwd in voorspoedige jaren en dat tekorten in economisch mindere jaren hiermee opgevangen kunnen worden. In de jaren na de crisis zat de schrik er kennelijk in en steeg het aantal landen dat zijn door de Commissie opgelegde doelstellingen behaalde van drie naar twaalf landen in 2014. Echter stagneerde deze positieve trend, mede dankzij het milde beleid van de Commissie, en liggen anno nu slechts dertien landen op schema. Dit betekent dat vijftien landen nog niet voldoen aan de afgesproken begrotingsregels.

BRUSSELSE WENSDROMEN

Dit kritische rapport van de Rekenkamer staat haaks op het Brusselse wensdromen over een aparte eurozonebegroting, Europese belastingen en meer risicodeling. De euro kan niet van boven af versterkt worden. Als de deur naar eigen Europese belastingen op een kier gezet wordt, dan zullen onvermijdelijk meer belastingen volgen. En dus is dit weer een stap verder naar de EU als staat, waar in de lidstaten geen draagvlak voor is. Het zou goed zijn als de lidstaten de huidige, relatief gunstige omstandigheden – economische opgang en zeer lage rentes – te baat nemen en hun schulden en tekorten verminderen. 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen