Wanneer gij zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn

Bij vele ouderen zullen in de afgelopen weken de gedachten vermenigvuldigd zijn, als ze terugdenken aan de watersnood van 1953. Toen soms hele gezinnen zijn verdronken in de kolkende golven van de overstromingen, die grote delen van ons vaderland onder water zette. In vele families, vooral in Zeeland en Zuid-Holland, vielen lege plaatsen.

Er ging een sprake Gods door ons land. Maar “wie merkt op en hoort?” Dit zegt Jesaja in het voorgaande hoofdstuk, waarin in het laatste gedeelte de mens der zonde getekend wordt. De profeet moet klagen: “Gij ziet wel vele dingen, maar gij bewaart ze niet”. Moet dat ook van ons niet gezegd worden? We mogen met de dichter wel instemmen:

“Wij hebben God op ’t hoogst misdaan; Wij zijn van ’t heilspoor afgegaan; Ja, wij en onze vaad’ren tevens. Verzuimend alle trouw en plicht, Vergramden God, den God des levens, Die zoveel wond’ren had verricht”.

(Psalm 106:4)

De dichter mocht zichzelf erbij insluiten. Het was hem tot schuld geworden. U ook? Dan roept de profeet uit: “Maar nu, alzo zegt de HEERE, uw Schepper”... Hij, Die mij goed en naar Zijn beeld geschapen had. Van Wie ik vrij- en moedwillig ben afgeweken. Wiens beeld ik heb verloren door mijn diepe val in Adam. “Alzo zegt de HEERE”. De Verbondsgod spreekt: “O Jakob, en uw Formeerder, o Israël: Vrees niet”. Een Jakobsvolk wat zo vaak vreest, als zij ziet op zichzelf, hun zonde en ongerechtigheid. En toch hoeven ze niet te vrezen. Waarom niet? Het is een uitverkoren volk en Die grote ‘Ik’ spreekt: “Want Ik heb u verlost; Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt Mijne”. O, wonder van ontfermende genade! Onder dat volk wat om eigen schuld in ballingschap zou komen, zou er nog een overblijfsel zijn. Hij roept het hen toe: “Wanneer gij zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn, en door de rivieren, zij zullen u niet overstromen”. Ze zouden niet alleen verlost en teruggebracht worden, maar Hij zou hen ook beschutten en beschermen. Waarom? De Knecht des Vaders heeft dat volk uit eeuwige liefde gekocht met Zijn dierbaar bloed. Al van eeuwigheid is Hij met Zijn hart Borg geworden. Hij stelde Zijn leven voor Zijn schapen en niemand zal ze uit Zijn hand rukken.

Lezer(es), hoe het dan ook gaat met de Kerk, het gaat altijd goed. Dan moeten ze soms wel door diepe wateren en ze denken overstroomd te worden. Maar Hij is Die Middelaar van verdienste én toepassing. O, als het dan beleefd mag worden: “Ik heb u verlost; Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt Mijne”. Het eigendom van Hem te zijn, Die een volkomen offer heeft gebracht. Voor rekening van die Ander te liggen. Dan moet de Kerk door vele verdrukkingen ingaan. Maar Hij zal ze nooit begeven of verlaten. Hoe het ook gaat: “Ik zal bij u zijn”. Wat een troost als we zo terug mogen denken aan dierbaren. Maar hoe is het met u/jou? Het is nog te verkrijgen, … om Christus wil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen