Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

TALKSHOWPARDON

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

TALKSHOWPARDON

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Sinds ik zo’n 35 jaar in de Tweede Kamer rondloop, heb ik al weet-ik-hoeveelkeer een debat meegemaakt over een generaal pardon voor asielzoekers en/of hun kinderen. De zoveelste keer was begin deze maand. En jawel, zoals al die andere keren werd er nu door VVD, CDA, CU en D66 bezworen dat dit echt de laatste keer zou zijn. Wie het gelooft, mag het zeggen. Ik in ieder geval niet!

Iemand die deze garantiebewijzen van de politici van de coalitie evenmin gelooft is Martin Sommer, vast columnist van de Volkskrant. Bovendien belicht hij in zijn analyses vaak óók de andere kant van het verhaal, zoals in dit geval die van de medewerkers van de Immigratieen Naturalisatiedienst. Zij krijgen alle aanvragen op hun bord en passen de wetsbepalingen naar eer en geweten toe.

DRUKMIDDEL

Uit zijn column van zaterdag 2 februari haal ik een aantal citaten. Sommer had het over het ‘talkshowpardon’, daarmee verwijzend naar de manier waarop populistische tv-presentatoren, dure advocaten en goedgelovige politici met zielige kinderen als emotioneel drukmiddel het zoveelste generaal pardon afdwongen.

Men spreekt nu van het talkshowpardon, maar het blijft buikpijntelevisie om te zien hoe tv-presentatoren optreden als moderne moraaltheologen, met één oog op de kijkcijfers. Ik zag het en dacht aan wijlen topambtenaar Ad Geelhoed en zijn beroemde uitspraak dat besturen nu eenmaal ‘leed toevoegen’ is. Maar voor die gedachte was geen tijd want daar was het Journaal alweer, met asieladvocaat Flip Schüller. Ook hij was blij. (…)

Donderdag stond bij toeval de toekomst van de sociale advocatuur op de rol van de Kamer. De minister had een brief geschreven waaruit blijkt dat het aantal rechtszaken sinds het jaar 2000 is gedaald, terwijl het aantal zaken waarin het Rijk de rechtsbijstand betaalt ruwweg is verdubbeld.

Daarvan zijn asielzaken een flink brok, aangezien advocaten volautomatisch beroep aantekenen, ook in zogeheten Dublinzaken die honderd procent op een afwijzing kunnen rekenen. Tot grote frustratie van de IND, waar men toegeeft dat er wachttijden zijn, maar zegt dat dat komt door de ‘hoppers en shoppers’ die maar doorprocederen. Asiel is een verdienmodel, maar geen advocaat zal het openlijk erkennen.

VLIEGTUIGPERSONEEL

Kennelijk stoort het weinig mensen dat de andere kant van het asielverhaal stelselmatig ontbreekt. De staatssecretaris spreekt maar kan over concrete gevallen niets zeggen. De IND zwijgt als het graf, al ergert men zich er groen en geel, bijvoorbeeld aan zo’n Schüller die vorige week in weerwil van alle rechterlijke uitspraken het vliegtuigpersoneel opriep om niet te vertrekken met een uitgezet asielgezin aan boord.

De advocate van dat laatst verwijderde, Armeense gezin, heeft gezegd dat ze alles op alles zal zetten om ze te laten terugkeren. Ik hoorde dat zij tot in de slurf van Schiphol nog drie nieuwe asielaanvragen heeft gedaan, een op medische gronden, een apart voor de dochter, en een voor het hele gezin. Mij wilde de advocate geen toelichting geven, en evenmin wilde ze zeggen hoeveel procedures het gezin eerder had doorlopen. Want niet in het cliëntenbelang.

STAPELEN

(…) In de Kamer maakte de PvdA zich minder druk over de rechtvaardigheid van dit kinderpardon – echte vluchtelingen betalen immers het gelag – dan over de vraag of je straks nog wel procedures mag stapelen, als je toch homo blijkt te zijn, of christen, of als je hier iets doet dat in het land van herkomst niet wordt gewaardeerd. Procedure op procedure stapelen blijft mogelijk vanwege internationale verdragen. De aansluitende vraag van GroenLinks luidde of je, als je er dan na drie jaar nog steeds bent, een schrijnend geval bent ja of nee.

Zo werd het volgende pardon al in de grondverf gezet. Er moet een nieuwe commissie komen om schrijnendheid te beoordelen, maar die commissie bestaat al, binnen de IND, en die adviseert de staatssecretaris in stilte. En zoals verschillende Kamerleden opmerkten, de staatssecretaris blijft politiek verantwoordelijk, dus de burgemeesters, de dominees en de cabaretiers zullen hem ook straks weten te vinden….”

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 februari 2019

De Banier | 32 Pagina's

TALKSHOWPARDON

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 februari 2019

De Banier | 32 Pagina's