BOEREN: RUIMTEGEVER OF RUIMTEVRAGER?

VEEL RUIMTEVRAGERS

Het is voor starters steeds moeilijker om aan een woning te komen. Daarom willen we in Nederland meer huizen bouwen, liefst met een flinke tuin en een garage. Het is voor beginnende bedrijfjes lastig een bedrijfspand te vinden. Daarom willen we in Nederland graag wat extra ruimte voor bedrijventerreinen. Het is voor stedelingen aantrekkelijk om buiten de stad te recreëren. Daarom willen we in Nederland in een ruime boog om de steden extra recreatiemogelijkheden. Het is belangrijk om goed voor zeldzame diersoorten en plantsoorten te zorgen. Daarom willen we in Nederland graag meer natuur. En dan heeft het kabinet ook nog eens het Klimaatakkoord van Parijs getekend en dus moeten we ruimte zien te vinden voor een paar duizend windmolens en duizenden hectares zonnepanelen.

WEINIG RUIMTE

Maar waar halen we die ruimte vandaan? In de discussies over de omgevingsvisies komt deze vraag maar weinig aan de orde. Er wordt alleen maar geconstateerd dat de bovengenoemde lijst van wensen bestaat. En dat het goed is om aan die wensen te voldoen. Wie even doordenkt, begrijpt dat de ruimte beperkt is en dat er eigenlijk maar een plek is waar nog open ruimte vandaan te halen valt: de boeren. In de provincie Utrecht beslaat het agrarische land bijvoorbeeld ongeveer de helft van de hele provincie. Dat is nogal wat. Daarom wordt er in de discussies over de omgevingsvisie vaak bijna automatisch naar de landbouw gekeken. Daar moet het dan maar vandaan komen. Alternatieven zijn er niet echt.

BELANGRIJKE KEUZES

Volgens SGP-jongeren worden in die automatische blik echter twee belangrijke dingen vergeten. Allereerst is het open landschap waar de boerenbedrijven voor zorgen (de uitgestrekte weiden in het Groene Hart bijvoorbeeld), een landschap waar Nederland beroemd om is geworden. Als we dat zomaar weggeven aan zonnepanelen, windmolens, trimbanen, huizen, bedrijven en ‘Europese natuur’, geven we een belangrijk deel van onze nationale identiteit weg. Willen we dat eigenlijk wel? Belangrijker nog: de open ruimte van onze boeren is geen loze ruimte. Hier wordt gewerkt aan ons voedsel. Boeren hebben die ruimte hard nodig. Sterker nog, de agrarische sector wil graag verduurzamen. En daar is ruimte voor nodig - meer ruimte dan er beschikbaar is. De agrarische sector is dus geen ruimtegever, maar een ruimtevrager.

Deze oproep maakt de discussie niet eenvoudiger, maar juist nog veel ingewikkelder. Het maakt duidelijk dat de ruimte in Nederland beperkt is en dat er dus keuzes gemaakt moeten worden voor wat we écht belangrijk vinden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen