Goede zorg aan het eind van het leven

Wat ik heel bijzonder vond, was een bezoek in de Zweedse hoofdstad Stockholm aan een dagbesteding voor mensen met dementie. De Zweedse koningin Silvia heeft zich er persoonlijk enorm voor ingezet om hier werk van te maken. Nog steeds bezoekt zij de dagbesteding regelmatig. Het was inspirerend om te zien met hoeveel liefde en respect mensen met dementie opgevangen worden in een lichte, gezellige omgeving met een veelheid aan activiteiten. Daarnaast wordt ook veel energie gestopt in het overdragen van kennis aan iedereen die te maken heeft met mensen met dementie. De verpleegkundige die ons een rondleiding gaf vertelde ons hoe belangrijk het is om mensen met dementie warmte, troost en veiligheid te geven. Ze beklemtoonde dat goede palliatieve zorg niet alleen nodig is in de laatste weken van het leven, maar ook al eerder, op het moment dat genezing niet meer aan de orde is en het erom gaat comfort te bieden en pijn en lijden te verlichten.

RECHTERLIJKE UITSPRAAK

Deze voorziening in Zweden is gelukkig niet uniek. Ook in Nederland, dat net als Zweden te maken heeft met een groeiend aantal mensen met dementie, zijn er goede voorbeelden te vinden. Maar er is in ons land ook een heel andere werkelijkheid. Met huivering hoorde ik eerder dit jaar in een toelichting op een uitspraak van de rechtbank de beschrijving van het leven van een vrouw met dementie. Haar leven werd, gelijk in het begin van de toelichting al in donkere termen getekend, hoe ze zichzelf en anderen tot een last was. Daarmee was de toon al gelijk gezet en kon je op je klompen aanvoelen dat de euthanasieaanvraag goedgekeurd zou worden. Zo ging het ook. Inmiddels heeft het Openbaar Ministerie de zaak voorgelegd aan de Hoge Raad die zich hierover zal moeten uitspreken.

Behalve de juridische redeneringen gaat het bij de discussie over euthanasie ook over het mensbeeld dat hierachter zit. Zien we leven met dementie als onwaardig leven dat eigenlijk geen bescherming meer verdient? In het licht van de Schrift hebben we een heel ander beeld: het is en blijft een kostbaar medemens, in verdrietig lijden, maar geschapen voor een eeuwigheid. Haar waarde hangt niet af van haar omstandigheden, hoe moeilijk en pijnlijk die ook zijn. Haar waarde is gegeven met de levensadem die God heeft geschonken. Laat dit besef ons er des te meer toe aanzetten om voorop te lopen in de beste zorg voor mensen met dementie. Het respect, de liefde en de zorg die je op de beste voorzieningen ziet, dat gun je toch iedereen? 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen