Geroepen uit het heidendom

Genesis 1-11 vertelt ons over schepping en zondeval, over oordelen Gods in de wereldgeschiedenis. We bevinden ons dan in het domein van Gods algemene voorzienigheid. Hij deelt aan elk volk een plaats. Die volken zijn aanvankelijk slechts familieverbanden. Ze spreken één taal en zoeken daarin hun kracht. Eendracht maakt macht.

BABYLON

De bouw van Babel is een titanische greep naar zekerheid, los van God. Hoogmoed, hybris, vormt de drijfveer. En angst. Angst om te moeten zwerven. Hoogmoed en angst hangen nauw samen. De angst om de controle te verliezen drijft de God-loze massa op tot grootse daden.

ROEPING

Met Genesis 12 begint een nieuw hoofdstuk: dat van de geschiedenis van Israël. Nu voortaan: verkiezing, roeping, belofte, verbond. Abrahams verkiezing brengt ons onder het beslag van Gods bijzondere voorzienigheid. De HEERE roept hem. Hij trekt hem los uit veilige verbanden van huis en haard, stand, familie en volk. De HEERE schept Zich een eigen volk uit de volken. Het Hebreeuws kent twee verschillende woorden: Israël is het weggeroepen volk (‘am) uit de volken (gojim). Krachtens verkiezing en roeping Gods ontstaat er een familia Dei van een nieuwe orde: zij die Gods Woord horen en doen (Luk.8:21).

KERK

De kerk is de ekklesia: ze is - met Abraham mee - weggeroepen uit de banden van ras, bloed, afgoderij. Het komt erop aan dat Israël tussen de volken zijn eigenheid niet verzaakt (Deut.28:1). Zij zijn een heilig volk (vgl. 1 Petr.2:9). Hier zet niet de menselijke orde de toon, maar de belofte van God.

Het komt erop aan, zeker in onze tijd: aan wie gehoorzamen wij? Door waken en bidden moet de kerk volhardend zichzelf bewaren bij de liefde van God. Roeping brengt ons in conflict met het gedachtengoed van de Verlichting: vrijheid, gelijkheid, broederschap, geschoeid op de leest van de Babelse mens. Deze mens, gedreven door een mix van hoogmoed en angst, bouwt aan zijn eigen veiligheid, of dat nu uit de hoek van het socialisme, het liberalisme of het populisme komt.

De kerk leeft daar wel midden in, maar vermengt zich er niet mee.

HOOP

Onze identiteit is in Christus, niet in ons Nederlanderschap. Het begrip ‘volk’ valt buiten de scheppingsorde; wij zijn er niet aan gebonden. Het valt zeker buiten het heil. Je mag dankbaar zijn voor Gods leiding in de geschiedenis, maar je kunt er geen recht aan ontlenen. Wij zijn gebonden aan Christus, het Hoofd van de meest internationale en multiculturele beweging op aarde. De Geest spreekt alle talen tot Babelmensen (Hand.1:8; 2:1-13). Geloof in Christus brengt geen veiligheid, wel zaligheid. Hoop voor de heidenvolken (waaronder ook Nederland) is er alleen als God ons genadig brengt onder Christus Jezus. Een ware theocraat leeft als Abraham door het geloof: geroepen uit het heidendom, ziende op het gebod, blind voor de toekomst, wachtend op de HEERE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen