EEN WIJZE RAAD

ONZEKERHEID

Allereerst is er sprake van veel onzekerheid. Er zijn vaste kaders weggevallen en er is veel onduidelijkheid. Er is namelijk onvoldoende kennis over de meest effectieve bestrijding van het coronavirus. Ontwikkelingen die in de beleving van de burger te snel gaan, zoals de tijdelijke wet en de ontwikkeling van het vaccin, roepen wantrouwen op. Dat zet aan tot het zoeken van informatie en zekerheid, een zoektocht die overigens regelmatig uitmondt bij complottheorieën. Maar de meeste onzekerheid gaat misschien wel over de toekomst. Hoe lang het virus nog zal rondgaan en of het oude, normale leven wel terug zal komen. Veel mensen die ik spreek, vrezen het ergste en durven niet te veel vooruit te kijken.

EENZAAMHEID

Ten tweede is er de eenzaamheid. Ouderen die vrijwel geen bezoek krijgen, alleenstaanden die elke dag weer in een leeg huis werken, maar ook studenten die elke dag aan de keukentafel studeren, hoewel sommigen die schade ‘s avonds laat in een Leids park weer inhalen. Kortom, ieders sociale leven heeft wel een knauw gekregen. Ook dit maakt mensen bang. Er is angst dat eenzaamheid normaal wordt, omdat zovelen er last van hebben.

AFHANKELIJKHEID

Ten slotte de afhankelijkheid. Het maakbaarheidsdenken heeft niet zomaar een krasje gekregen, maar is ingedeukt. We zijn afhankelijk van factoren die de mens niet genoeg kan beïnvloeden en waar de mens geen macht over heeft. Het vaccin leek het nieuwe paradepaardje van het maakbaarheidsdenken te worden. De laatste weken is echter gebleken dat ook het succes van een vaccin van onbeïnvloedbare factoren afhankelijk is. Mutaties van het virus en onwilligheid om te vaccineren kunnen makkelijk roet in het eten gooien. Het gevoel dat de mens de controle verloren is, maakt mensen ook bang.

Er is dus sprake van veel angst. Dat vraagt begrip, maar ook handelen. Laten we ons best doen geen onzekerheden te geloven of te verspreiden. Laten we ons best doen de eenzaamheid te verminderen en elkaar niet te vergeten. Laten we zo veel mogelijk vertellen dat we afhankelijk mogen zijn van Gods leiding. Want wat is het mooi, om als christenen te mogen weten dat er een Vaste Rots is, die alle onzekerheid in het heden en voor de toekomst kan wegnemen. Dat er Een is, die altijd bij Zijn kinderen is, hoe eenzaam ze op aarde ook zijn. Dat we volledig afhankelijk zijn van wat onze God doet, Die alles goed doet. Die boodschap mag overal klinken, juist in de coronacrisis. Angst is een slechte raadgever, maar men noemt Zíjn naam Raad!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen