Keuze voor hét leven

Geliefde lezer, niemand van ons twijfelt eraan dat onze SGP een partij is die staat voor de beschermwaardigheid van het leven. Fel, bewogen en betrokken is het verzet tegen de abortuswetgeving, de verruiming van de euthanasiepraktijk en de ontwikkelingen rond ‘voltooid leven’.

We weten dat God de Schepper is van het leven en dat Hij het einde van ons leven bepaalt. Maar de vraag dringt zich dan wel op, wanneer wij ons als partij inzetten voor het leven, vanaf het begin tot het eind, of wij persoonlijk hét leven kennen? Of, om het heel concreet u en jou te vragen: kunnen we het Paulus nazeggen: “Want het leven is mij Christus, en het sterven is mij gewin”.

GEESTELIJK DOOD

Ruth mocht door genade die keuze voor dit leven maken. Wonderlijk was haar weg geweest tot aan de grens van Israël. Ze leefde immers wel, maar ze was geestelijk dood. Ze leefde in Moab, een volk dat afstamde van Lot, midden in de duisternis van de afgoderij. Tot daar een Joodse familie hun dorp binnenkwam en er een woning huurde. Ze kwam met die familie in contact en werd door Chiljon ten huwelijk gevraagd. Daar hoort ze de familiegeschiedenis. Hoe haar schoonvader niet vertrouwd had op de Heere, terwijl zijn naam er zo heerlijk van sprak dat God Koning is. Ze kwam erachter dat haar man naar de wet van Mozes helemaal niet met haar getrouwd mocht zijn. Naomi haar schoonmoeder heeft haar dat allemaal verteld. Maar wat een wonder, ze heeft erover gesproken dat er nu bij God vergeving is, hoe ver een mens ook van Hem is afgedwaald. Dat kan ook voor jou, Ruth. Bij Hem is vergeving, ook al heb je heel je leven de afgoden gediend.

BEKERING TEN LEVEN

Dat zaad, gestrooid door Naomi, mag kracht doen in het hart van haar schoondochter. Wat een wonder van Gods voorzienige leiding. Dat Hij nu door al die kromme wegen Ruth toebrengt tot de gemeente die zalig wordt. Heeft u dat wel eens verwonderd, die wegen des Heeren met u? Wanneer ze dan samen staan op de grens van Moab en Israël en Naomi erop aandringt: kind, keer toch terug naar Moab, dan komt haar keuze voor hét leven openbaar: nee moeder, ik kan niet meer terug. De Heere is mij te sterk geworden. Buiten Hem is géén leven, maar de eeuwige dood. Met dat volk van Hem wil ik leven en wil ik sterven. Prachtig hoe onze kanttekeningen hierbij opmerken: “Hiermede toont zij haar bekering tot de ware God en de gemeenschap van Zijn kerk”.

LEESWIJZER

Geliefde lezer, wanneer u dit tijdschrift gaat lezen, dat in het teken staat van ‘leven’, vraagt u zich dan voortdurend af: ken ik hét leven, het leven met Christus. Is dat mijn troost in mijn leven en mijn sterven dat ik het eigendom ben van mijn getrouwe Zaligmaker. O, dat die vraag u mag uitdrijven omdat hét leven in Hem te vinden is. Wanneer u door genade dat leven met Paulus in Hem gevonden hebt, dat het u steeds weer ertoe mag brengen om die keuze te vernieuwen en met Ruth te belijden: ‘uw volk is mijn volk, uw God mijn God’, tot eer en verheerlijking van uw Koning, Die het zo waard is om beleden te worden als de Levensvorst, ook in het politieke leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen