De banier van het heilig Evangelie

In Hooglied treffen we de dochters van Jeruzalem aan. Wie zijn zij? Ds. A. Hellenbroek spreekt in zijn verklaring van dit Bijbelboek over de ware gelovigen in wie het werk der genade nog zwak is. Wij zouden zeggen: de lammeren in de kudde van Christus. Maar wat is nu het kenmerk van een ware zuigeling, van een kleine in de genade? Dat hij begeert op te wassen in de kennis van Christus. Dat verlangen komt nu uit in de vraag van deze dochters aan Sulamith: “Wat is uw Liefste meer dan een andere liefste?” Ja, de vraag wordt tot tweemaal toe herhaald.

Hierin beluisteren we de aandrang, het verlangen om toch veel van deze Bruidegom te mogen horen. Vertel ons, waarin onderscheidt Hij Zich meer dan de anderen die we liefhebben, zoals de profeten en knechten van God. Dan mag de Bruid Hem heerlijk uitstallen aan deze dochter.

Leidsman en Voleinder

Een van de aspecten van haar Bruidegom is, dat Hij de banier draagt boven tienduizenden. Wat wordt er dan met deze banier bedoeld? In vroeger dagen droeg een vaandeldrager de banier, dat is de vlag van het land voor het leger uit. Hij moest een sterk en moedig man zijn, groot van gestalte, zodat de soldaten door het zien van de vlag, als symbool van het vaderland, werden aangemoedigd in de strijd. Zo mag het nog veel heerlijker gelden van Christus. Hij gaat vooraan, Hij gaat voorop. Hij voert de engelen aan, Hij bevrijdt de gevangenen uit de klauwen van de duivel, Hij leidt op aarde de strijdende kerk. Hij is de overste Leidsman en Voleinder van en voor Zijn Kerk. Hoe doet Hij dat? Wel door de banier hoog te houden zodat iedereen hem zien kan.

Het heilig Evangelie

Maar wat is dan die banier precies? Prachtig omschrijven onze kanttekenaren dat: “De zin is, dat de Heere Christus uitsteekt boven alle engelen en andere creaturen, overmits Hij in Zijn hand draagt en alleen staande houdt, door Zijn Goddelijke kracht, de banier van Zijn Heilig Evangelie.” De banier is dus het heilig Evangelie, waardoor Hij zondaren zalig maakt en Zijn kerk voedt en bewaart en leidt.

Waarde lezer, wij beleven roerige tijden, alles lijkt te wankelen. We letten vandaag alleen maar op de discussie rond art. 23 van de Grondwet en ons reformatorisch onderwijs. Momenten dat je moedeloos kan worden, dat je bevreesd je afvraagt: waar gaat dit allemaal heen? Ogenblikken dat je je zo eenzaam kunt voelen in de Tweede Kamer of in de raadzaal. Wanneer niemand je meer wil begrijpen en je standpunten als ridicuul terzijde worden gezet, standpunten die toch op dat onfeilbare Woord van God zijn gegrond.

Wat is dan ons enig houvast? Wel, dat Hij die de banier draagt boven tienduizenden. Om te luisteren naar Zijn stem, die zegt: “Vrees niet, Ik ben met u tot aan de voleinding der wereld.” Ziende op Hem, op de banier die Hij draagt, mag het dan weleens gaan zingen vanbinnen: “Bezwijkt dan ooit in bitt’re smart; of bange nood, mijn vlees en hart, zo zult Gij zijn voor mijn gemoed; mijn Rots, mijn Deel, mijn Eeuwig goed.”

Laten we steeds weer, ook al dreigen we onder de voet gelopen te worden door de legers van satan, zien op Hem en Zijn banier. Dan worden onze gebogen hoofden opgeheven. Dan worden onze slappe knieën gesterkt. Dan mogen de betraande ogen gaan glanzen en dan mogen we nieuwe moed scheppen. Dan zingen we met Luther in het heetst van de strijd:

Ons staat een sterke Held ter zij; Dien God ons heeft verkoren

Vraagt gij Zijn Naam, zo weet dat Hij

De Christus heet, Gods eengeboren Zoon

Verwinnaar op den troon, de zegen is ons beschoren. 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen