Water van scheiding en water van leven
“Welgelukzalig zijn zij, wier verwachting zij op de HEERE, hun God, Die de hemel en de aarde gemaakt heeft, de zee en al wat in dezelve is…” (Psalm 146:5b-6a).
In den beginne was de aarde woest en ledig. Duisternis was op de afgrond. Beter vertaald: duisternis lag over de watervloed. Het is het diepe en ondoorgrondelijke water, hetwelk de aarde bedekte als een kleed en stond boven de bergen (Ps. 104:6).
Dat water kolkte, brulde en overspoelde alles. Daarboven zweefde de Geest Gods op de wateren (Gen. 1:2b). Op de eerste scheppingsdag ontsteekt God het licht. Op de tweede dag scheidde God de wateren die onder het uitspansel waren van de wateren die boven het uitspansel waren (Gen. 1:6-8). Zo zijn er van meet af aan twee soorten water: 1. Water van beneden 2. Water van boven
Dan maakt God op de derde dag opnieuw scheiding. Continenten vallen droog. Aarde, rotsen en bergketens worden zichtbaar. Het is de scheiding tussen het water - de zeeën - en het droge. Dat alles was zeer goed. Daar was harmonie in de zee tussen vissen en alle zeedieren.
Wateren Der Scheiding
Maar de zondeval veranderde alles: “zo zij het aardrijk om uwentwil vervloekt” (Gen. 3:17). Dat is niet alleen het droge met alles wat daarop woont, maar ook de wateren. Sindsdien rust Gods oordeel ook op de zee. De zee werd tot iets wat het leven bedreigt en verschrikt.
Sinds Genesis 3 is het water dat van beneden komt een dodende en vreeswekkende macht. Dat zien we op vele plaatsen in de Bijbel: 1. Door de zondvloed verdronk de onboetvaardige wereld in de wateren van Gods toorn 2. De goddeloze Farao kwam om in de Rode Zee 3. De discipelen vochten voor hun leven toen hun scheepje op zee in zwaar weer terechtkwam
In haar duistere diepten loert de dood. Op haar bodem liggen ze, die op zee zijn gebleven.
De zee, die scheiding bracht, toont wat de zonde heeft teweeggebracht: “want uw breuk is zo groot als de zee, wie kan u helen?” (Kl. 2:13c). Tussen ons en God is een grote afstand ontstaan. Hoe kan die zee der scheiding nu worden weggenomen? Weet u: daarvoor moet je ook bij het water zijn! Bij het water, dat van boven - van God - komt!
Water Van Boven
Stromen van levend water: “een zuivere rivier van het water des levens, voortkomende uit de troon Gods en des Lams” (Op. 22:1). Jezus is dat levende Water! Aan het kruis dorstte Hij om de vloek van de zee - de wateren der scheiding - weg te nemen. Hij betrad die zee: de wateren van Gods oordelen (Hab. 3:15). De stormwinden van Gods gericht trokken over Hem heen. Al de golven en al de baren van Gods toorn zijn over Hem heengegaan. Die wateren van Gods gericht brachten Hem in de dood. Zo heeft Hij die scheiding weggenomen en de breuk geheeld.
Water Des Levens
Hij is het, Die nodigt te komen tot het water: “En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.” (Op. 22:17b) Zondaar, kom toch tot Hem! Door te komen tot Jezus, Die het levende Water is en je in het geloof aan Hem vast te klemmen, wordt de scheiding tussen God en uw ziel weggenomen. Door de zwaarste storm heen leidt Hij een levensschip in de haven van de eeuwige rust. Dan ligt de zee voorgoed achter je (Op. 21:1c).
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 februari 2023
De Banier | 32 Pagina's