Zilveren koets voor Kees

Wat de jubilaris niet wist, was dat kort na de opening van de wekelijkse fractievergadering Kamervoorzitter Vera Bergkamp langs zou komen om hem te feliciteren en het bij deze mijlpaal horende zilveren koetsje te overhandigen. Dat koetsje heeft een decennialange traditie, die waarschijnlijk teruggaat tot ergens kort na 1945. Personen die 25 jaren onafgebroken in de Kamer werken, komen daarvoor in aanmerking.

Van Der Staaij-1 En -2

Uiteraard ging de overhandiging gepaard met een toespraak van de Kamervoorzitter, met wie onze voorman meer dan gemiddeld contact heeft in verband met de werkwijze van de Tweede Kamer. Op het Binnenhof komt regelmatig ‘Van der Staaij-1’ en ‘Van der Staaij-2’ langs, commissies die onder leiding van Kees aanbevelingen hebben gedaan voor een betere organisatie en een krachtiger rol van het parlement. Een deel van de bijdrage van Kamervoorzitter Bergkamp volgt hierna.

“Beste Kees,

(…) Voor de effectiviteit en het aanzien van de Kamer zijn leden nodig die oog hebben voor continuïteit en die het institutioneel geheugen dragen. Ik denk dat je dat met mij eens bent, omdat je weleens hebt gezegd dat je het Kamerlidmaatschap ziet als een roeping én als een ambacht. Om dat onder de knie te krijgen, is tijd nodig, tijd die mensen zichzelf niet gunnen of die hun partij hen soms niet gunt.

Continuïteit en institutioneel geheugen zijn bij jou in ruime mate aanwezig. En dan te bedenken dat je ooit begon als een van de jongste Kamerleden. Met de hakken over de sloot: je wist pas laat in de nacht na de verkiezingen van 1998 dat je de derde Kamerzetel voor de SGP had veroverd.

Presentielijst

Je toog, als frisse 29-jarige, naar Den Haag waar je werd verwelkomd door een bode die toen nog bij de presentielijsten stond. Ik weet dat je die mooie traditie tot de dag van vandaag mist. Je was geen voorstander van de invoering van de digitale presentielijst. In 25 jaar ben je uitgegroeid tot de nestor onder de Kamerleden. Je wordt geroemd om je dossierkennis, je gedegen voorbereiding van debatten en de fijnzinnige humor die je daarin tentoonspreidt.

Dat laatste doe je met een reden: als kleine fractie ben je altijd aan het eind van een debat aan de beurt. Soms ontstaat in dat stadium dan het gevoel dat alles al gezegd is. Jij probeert altijd met een verhaal te komen waar iedereen voor wil blijven zitten. En als je het nodig vindt, neem je een voorwerp mee dat de discussie kan losmaken en waar je je betoog omheen bouwt. Interessante momenten zijn dat, ook voor mij in de voorzittersstoel.

Je hecht erg aan zorgvuldige procedures en kwaliteit van het werk. Daarin ben je ook consistent. Al in 1999, vers in de Kamer na een periode als jurist bij de Raad van State, verbaasde je je over de kwaliteit van de wetgeving.

Je zei daarover: “Bij de Raad van State zat ik wel een dag op een zaak. Die zorgvuldigheid contrasteert scherp met het gemak waarmee hier soms nog even een amendement in een wet wordt geprutst. We hebben roerende debatten over de kwaliteit van de wetgeving, maar in de praktijk wint de politieke opportuniteit het.”

Onder De Motorkap

Ik denk dat je het met me eens bent dat op dit gebied nog steeds veel te winnen is. Niet voor niets kijken wij bijna altijd naar jou als er een commissie moet worden ingesteld die onze procedures kan verbeteren. Ook je bijdragen in de Commissie voor de Werkwijze worden hoog gewaardeerd. Ik ben blij dat jij de fijne kneepjes van het ambacht, die je in de loop der jaren hebt geleerd, met ons wilt delen. Je hebt een groot hart voor de parlementaire democratie, daarom doe ik steeds weer graag, en nooit vergeefs, een beroep op jou als er ‘werk onder de motorkap’ moet worden verricht. Er is meestal wel een commissie- of werkgroep-Van der Staaij aan de slag, en dat is goed.

Jouw functioneren wordt natuurlijk ook buiten onze vergaderzaal al langere tijd opgemerkt. En niet alleen bij je eigen achterban. In de loop van de jaren heb je een plek veroverd bovenin alle ranglijstjes van effectieve en succesvolle Kamerleden, en ook de Thorbeckeprijs voor welsprekendheid in 2016 is een bevestiging van jouw vele kwaliteiten als Kamerlid. Er kan discussie zijn over je standpunten als SGP’er, maar de waardering voor je optreden is breed.

Goedgemutst

Bepaalde gewoontes die je eropna houdt, worden zelfs met enige vertedering beschreven. Zoals het feit dat je eerste gang naar het schoenpoetsapparaat is, zodat je altijd goed gepoetst en goedgemutst de dag begint. Of dat je hecht aan gewoontes: toen we nog niet zo lang verhuisd waren naar de Bezuidenhoutseweg, reed je soms gewoontegetrouw nog naar het Binnenhof. En áls je dan een keertje met de trein was gekomen, kon het gebeuren dat je aan het eind van de dag naar de parkeergarage liep, om daar te constateren dat er geen auto stond.

Beste Kees, 25 jaar Kamerlid, ik zei het al aan het begin, is een prestatie, zeker op de manier waarop jij het invult en hebt ingevuld. Het is daarom dan ook met groot genoegen dat ik je nu het zilveren koetsje wil overhandigen, om daarmee te onderstrepen hoe zeer we die inzet waarderen.”

Tot zover de Kamervoorzitter.

Wie Kees kent, weet dat hij kan genieten van dit soort plechtige momenten. Dat straalde hij ook deze keer uit. Maar voor hem geldt evenzeer - en ook dat is sprekend Kees: nu is het mooi geweest. Laten we overgaan tot de orde van de dag.

Aldus geschiedde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen