Rechtsstaat in gevaar?

De huidige tekst van de Grondwet is het resultaat van ruim 200 jaar schrijven en herschrijven Ook andere partijen dan de PVV doen voorstellen om bestaande wetten te wijzigen, ook onderdelen van de Grondwet. De SGP ook.

Bijvoorbeeld het ‘heilige’ artikel 1. Het gelijkheidsbeginsel is een goede zaak, maar de interpretatie is discutabel. Links wil af van artikel 23 over de vrijheid van onderwijs. Als links de

rechtstaat in stelling brengt tegen de PVV, is dat puur politiek opportunisme.

Openbaar Ministerie

Iemand die recht van spreken heeft over dit onderwerp is de baas van het Openbaar Ministerie, Rinus Otte. Hij is bij uitstek de bewaker van de rechtstaat. In Elsevier Weekblad (EW) kreeg hij vragen over de PVV en de rechtstaat.

Zijn antwoord: “In Nederland heeft de rechtstaat twee pijlers. De eerste is de rechtseenheid en de rechtsgelijkheid. Dat voor soortgelijke zaken, verdachten en omstandigheden in Dordrecht niet een andere berechting is dan in Groningen. De tweede pijler is die van de tegenspraak. Dat is heel belangrijk voor onze organisatie. Of het nu in een rechtszaal is of in het parlement. Als die tegenspraak maar plaatsvindt in een democratisch discours, dan zit het goed. (…) Tegen Wilders zijn twee strafprocessen gevoerd. Maar dat deformeert en defameert nog steeds niet zijn partij.”

Niet Opkloppen

Een lezenswaardige bijdrage over ditzelfde thema stond ook in het RD. Een van onze jongeren, de Leidse politicoloog Maarten van Nieuw-Amerongen, schreef in zijn column:

“Geert Corstens, voormalig president van de Hoge Raad, begint er zijn boek ‘Onze rechtsstaat: strijdbaarder en weerbaarder’ mee: ‘We moeten het begrip rechtsstaat niet opkloppen. Als je in een begrip veel zaken stopt, verliest het zijn kracht.’ Corstens waarschuwt voor de neiging om alles wat in de samenleving verkeerd gaat te scharen onder de noemer van verval van de rechtsstaat. Deze reflex maakt het begrip zwakker. Als één van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur in een specifieke casus in het gedrang lijkt te komen, wankelt daarmee de democratische rechtsstaat als zodanig nog niet. Ook ‘rechts’ maakt zich schuldig aan deze overdrijving. Minister Yesilgöz stelde na bedreigingen vanuit de onderwereld zonder voorbehoud dat onze rechtsstaat „op omvallen staat” en dat bij legalisering van bepaalde harddrugs (hoe onverstandig ook) ‘onze manier van leven’ op het spel zou staan. Zulke superlatieven ondermijnen op zichzelf legitieme zorgen. Net zoals de rechtsgang van maatschappelijke organisaties niet op de helling gaat als de regering onderzoek doet naar nadere eisen aan de representativiteit van organisaties, zoals een Kamermeerderheid op initiatief van de SGP voorstelde.

Je kunt je toch niet aan de indruk onttrekken dat links Nederland maar moeilijk kan wennen aan de nieuwe politieke verhoudingen. De NRC (16-2) kwam nog met een achtergrondartikel over de verwarring die onder met name jonge ambtenaren heerst. ‘Wat moeten ze doen als ze opeens totaal ander beleid moeten uitvoeren, beleid dat misschien ingaat tegen de democratische rechtsstaat en hun eigen diepste overtuigingen?’ (…)

Politiek noch ambtenarij is weggelegd voor bange mensen. De democratische rechtsstaat veronderstelt naast rechtsstatelijke waarborgen ook een democratisch ethos, dat vraagt dat je je neerlegt bij democratische besluitvorming die niet overeenkomt met jouw morele overtuigingen. Verongelijktheid of paniek hierover doet vermoeden dat juist deze groep de afgelopen decennia al behoorlijk op zijn wenken bediend is.” 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen