Integreren doe je samen
Stel je voor: je bent de nieuwe leerling die halverwege het schooljaar instroomt in een klas. De mentor heet je welkom en wijst je een plek alleen voorin het lokaal toe. Tijdens de pauze zie je hoe de andere leerlingen in groepjes met elkaar praten. Niemand kijkt jouw kant op. Hoe kun je je ooit thuis voelen in deze klas als niemand openstaat voor een nieuwe klasgenoot? Zonder wederzijdse inspanning – jouw moed om aansluiting te zoeken én de openheid van de klas om je te verwelkomen – blijf je een buitenstaander.
Net zoals bij de nieuwe leerling in de klas kan integratie in de samenleving alleen slagen als beide partijen zich inspannen. Migranten moeten zich openstellen om deel te nemen aan de samenleving, maar zonder de bereidheid van de samenleving om deze nieuwkomer te verwelkomen en te ondersteunen, zal echte integratie nooit plaatsvinden.
Naastenliefde in de praktijk
Als christenen ligt hier voor ons een opdracht tot naastenliefde, gegeven door Jezus Zelf. Naastenliefde gaat verder dan persoonlijke welwillendheid; het vraagt om een actieve houding. Dit betekent dat de ontvangende samenleving zich moet inzetten om nieuwkomers op te nemen in haar midden. Het tonen van begrip, respect en hulp aan vreemdelingen is een directe uitwerking van deze opdracht. Het ontbreken van deze liefdevolle houding leidt tot polarisatie en vijandschap, terwijl de Bijbel ons oproept om vreemdelingen te behandelen als mensen van ons eigen volk (Leviticus 19:34).
Maatschappelijke verantwoordelijkheid
Ook maatschappelijk gezien kan integratie alleen slagen als we samen de schouders eronder zetten. Wanneer de samenleving gesloten blijft en weinig ruimte biedt voor nieuwkomers om deel te nemen, ontstaan er kloven die lastig te overbruggen zijn. Een samenleving die verwacht dat nieuwkomers de taal leren, moet dan ook investeren in taallessen. Dit geldt evenzeer voor wonen, werk en onderwijs. Een samenleving die echt samenleven nastreeft, moet bereid zijn om een stap naar de ander te zetten.
Een duidelijk onderscheid
Bij sommigen mensen bestaat de angst dat openheid de eigen cultuur bedreigt. Dit is echter een misvatting; openheid betekent niet het loslaten van eigen normen en waarden, maar het zoeken naar samenwerking en wederzijds begrip. Dit staat in contrast met het cultuurrelativisme dat sommige progressieve partijen omarmen. Een D66-raadslid noemde de openbare gebedsoproepen van een moskee ‘het toppunt van integratie’. Dit laat zien hoe integratie soms wordt gezien als eenrichtingsverkeer, waarbij de ontvangende samenleving alle aanpassingen zou moeten maken. Terwijl integratie gedeelde waarden vereist. Het vieren van parallelle samenlevingen leidt tot segregatie en verdeeldheid. Integratie is een wederzijdse inspanning waarbij beide partijen verantwoordelijkheid dragen. Migranten hebben de plicht zich in te spannen om deel te nemen aan de samenleving, maar zonder de liefdevolle en open houding van de ontvangende gemeenschap ontbreekt de basis voor succesvolle integratie. Zoals de nieuwe leerling in de klas heeft ook een migrant een samenleving nodig waarin hij welkom is. Alleen door gedeelde waarden en een gezamenlijke inzet kan integratie werkelijk slagen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 2025
De Banier | 32 Pagina's