Respect(eren)!

‘ Vroeger was alles beter in het onderwijs’, wordt er weleens verzucht. Toen hadden de leerlingen nog respect voor de onderwijzers. In deze tijd wordt de juffrouw begeleider en docenten moeten vooral coachen. Geloof in onderwijs plaatst de nodige kanttekeningen bij de huidige positie van de docent. In het woord “onderwijzen” zit niet voor niets iets van “de weg wijzen”. Isaac Newton zei daarover: ‘Als ik verder heb gezien dan anderen, komt dat doordat ik op de schouders van reuzen stond.’ Dit betekent: de waarheid ontdekken door voort te bouwen op eerdere ontdekkingen.

Het tonen van respect en het geven van schouderklopjes voor verricht werk zijn de belangrijkste factoren voor een prettig werkklimaat. Wij zijn niet gelijk, maar willen wel gelijkwaardig behandeld worden. Als dat voor volwassenen al lastig is, laat staan voor kinderen en pubers. Een proces van vallen en opstaan en dat gaat ook weleens fout in de dagelijkse lespraktijk. Lesverstorend, ondermijnend en agressief gedrag is het ergst. Zet daar sterk klassenmanagement, een goede verstandhouding met de leerling en oog voor de sociaaleconomische achtergrond tegenover.

Een lastig verhaal, dat respect. Het woord “respect” komt van het Latijnse “re-spicere” (terugkijken) en kent zowel een voorwaarde als een wederkerigheid. Je wilt respect tonen én dat van de ander krijgen. Hoe moet zich dat tot elkaar verhouden? Onze grondhouding moet uitgaan van het goede voor de ander zoeken en waar nodig verdraagzaam te zijn.

Moet je als eerste respect tonen? Of moet je dat eerst verdienen? Laten we vooral zelf beginnen met respect geven aan de ander!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen