ELSKE WAARHEEN?

Vader heeft ook nog verteld dat Marja’s man haar zomaar in de steek gelaten heeft, haar en hun dochtertje Tessa. Dus Marja heeft ook al veel verdriet meegemaakt. Maar Elske kon geen medelijden krijgen.

Het is nog te vroeg om op te staan, maar slaap heeft ze helemaal niet meer. Weet je wat, ze gaat naar beneden! Oma is altijd al vroeg op, en opa en vader natuurlijk ook, zij moeten het vee verzorgen. Nu is oma alleen en ze wil met oma praten. Ze heeft geen zin om zich eerst te wassen en aan te kleden, dat komt straks wel.

Oma staat aan het aanrecht in de woonkeuken en kijkt er van op als Elske opeens bij haar staat. ‘Goedemorgen, wat ben jij vroeg uit de veren. Je bent toch niet ziek?’ Oma kijkt al een beetje bezorgd. Maar Elske schudt haar hoofd en gaat aan de tafel zitten. ‘Oma, ik weet alles’, valt ze zomaar met de deur in huis. ‘Gisteravond heeft papa het verteld. Vindt… vindt u het fijn voor ons?’

Oma laat haar werk in de steek en komt bij Elske zitten. ‘Wat een moeilijke vraag, kind.’ Oma weet echter dat Elske een antwoord verwacht. De spontane Elske, die zelf ook altijd alles eerlijk zegt. Ze ziet hoe de blauwe ogen haar afwachtend aankijken. En die blauwe ogen doen haar weer aan haar eigen Els denken.

‘Kind, je stelt een moeilijke vraag. Opa en ik gunnen je vader heel graag een vrouw en jou een moeder, hoe erg we het ook vinden dat jullie hier vandaan gaan. Maar, Elske, we hadden gehoopt dat het allemaal anders zou gaan’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen