Oproep tot voorbede

Het zijn dagen van groot belang in het licht van de grote predikantennood in de kring van onze gemeenten. Curatoren en de docenten die als adviseurs deze vergaderingen bijwonen, zijn geen hartenkenners. Daarom is het zo’n uiterst verantwoordelijk werk waartoe zij geroepen worden. In feite is het een onmogelijk werk zonder de leiding en de hulp van de Heilige Geest. Dat het ons gebed mag zijn of Hij onze Leidsman zal willen zijn, in alles wat gehoord en besproken zal worden. Daarom vragen wij de gemeenten, in het bijzonder de predikanten, studenten en ambtsdragers, dat zij ons en de personen die onderzocht worden in het gebed willen gedenken. Er zijn toch immers geen redenen bij ons waarom de Heere het zou kunnen doen. Het zou ons toch zo veel moeten zeggen dat door de coronacrisis er zo veel veranderd is in het kerkelijk leven en vooral in de zondagse samenkomsten.

Waar heeft ons dit gebracht? Heeft het ons vernederd voor het heilig aangezicht des Heeren? Hebben we als Israël in 1 Samuël 7 de vreemde goden uit ons midden weggedaan? Dienen wij de Heere alleen? Hebben wij ons om onze zondeschuld en die van onze gezinnen, van onze gemeente en ons land in waarheid verootmoedigd? Is er een brandende begeerte naar de verzoening in het bloed van het Lam Gods? Wie zijn wij, ook als ambtsdragers, geweest?

Aan woorden ontbreekt het niet, maar de Heere ziet het hart aan. Moeten we dan niet eerlijk zeggen dat het rechtvaardig zou zijn als de Heere ons aan onszelf overgaf?

Dat het dan toch onze verzuchting zou mogen zijn of de Heere in de toorn nog des ontfermens wil gedenken. Dat het ons gebed mocht zijn of de Heere Zijn werk in het leven wil behouden in het midden der jaren en het bekend wil maken in het midden der jaren (Hab. 3:2). De kanttekenaren schrijven hierbij: ‘Maak door Uw Woord en predicatie, dat Uw volk dat wete en versta, en doe het metterdaad blijken onder de heidenen, dat Gij U over Uw volk ontfermt’.

Een eenparig gebed van een schuldig volk dat het zo verzondigd heeft, zou de Heere uit genade kunnen verhoren. Hij is aan ons niets verplicht. Maar dat we mochten smeken of Hij aan ons en onze gemeenten in Zijn gunst zou willen gedenken om Zijns heilige Naams wil.

Wat zou het onuitsprekelijk groot zijn wanneer de Heere nog om Jezus’ wil ons zou verblijden door Zijn daden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen