ELSKE WAARHEEN?

Ze zou niet graag zeggen dat ze zo gauw moe is. Misschien vinden ze het wel kinderachtig... En vader zal zich zorgen maken.

Marja is in de kamer en zegt opgewekt: ‘Hallo Els. Ik ben blij dat je er bent. Vanmiddag heeft je vader de kerstboom opgehaald. Tessa is al niet meer te houden. We gaan hem met z’n drieën optuigen. Elk jaar vind ik dat weer een feest. Hoe druk het beneden ook wordt, ze zien me daar vandaag niet! Schenk je zelf thee in? Ik zal de dozen vast openmaken’.

Elske aarzelt. Ze kijkt naar de dozen waarin de spullen voor de kerstboom zitten. Het zal best een leuk werkje zijn, maar... ze heeft er geen zin in. ‘Ik heb huiswerk...’ ‘Huiswerk?’ valt Marja haar in de rede ‘Je hebt bijna vakantie! Vind je ‘t niet leuk?’ Onverschillig haalt Elske haar schouders op. ‘Eigenlijk niet. Doe het maar met Tessa, ik ga naar m’n kamer’. Nog eens kijkt Marja Elske aan. Dan valt ze uit: ‘Wat ben je toch een apart kind! Alles wat hier gebeurt, daar vind je niks aan. Mag een kerstboom soms ook al niet?’

Deze woorden maken Elske boos. ‘Wat kan het mij schelen wat er wel of niet mag. Al koop je honderd kerstbomen. Ik heb er geen zin in en ik doe het niet!’

‘Dan ga je maar op je kamer zitten. Ben jij nou een jonge meid? Kom op Tessa, we gaan weer verder’. Marja kijkt niet meer naar Elske om.

Op haar kamertje valt Elske in een stoel neer. Het huiswerk maken was maar een smoesje. Ze heeft maar twee vakken, daar heeft ze nauwelijks een halfuurtje werk aan. Ze weet zelf niet waarom ze zo lelijk deed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen