De tafel der toonbroden

Er r zijn enkele overeenkomsten met de ark. Beide zijn van sittimhout gemaakt en klein en gering. In beide zien we het beeld van Christus in Zijn menselijke natuur: ‘Hij had geen gedaante noch heerlijkheid’. Zijn Goddelijke natuur wordt aangewezen in het goud waarmee zowel de ark als deze tafel overtrokken was.

Het is bijzonder dat de Heere een tafel geeft. Het woestijnvolk woont immers in tenten, een tafel heeft men niet nodig. Weet u wie wel tafels gebruikten? De heidenen in hun afgodendienst. Op de tafels legden ze allerlei spijzen om hun goden te voeden en te versterken. Deden ze dat niet, dan verzwakten de goden en dan waren rampen en onheilen het gevolg. De heidenen dienden hun goden dus uit eigenbelang. Zo is het bij Israël niet. Integendeel. Het is juist omgekeerd: de Heere zorgt voor Zijn volk en Hij zal ze in de woestijnreis niet laten omkomen. Het ziet op de Kerk, die voor rekening en op kosten van de Middelaar leeft, ook in deze tijd.

Twaalf broden

Op bevel van de Heere liggen op de tafel der toonbroden altijd twaalf broden. Iedere week moet het brood vervangen worden. Dat brood is lang houdbaar, want het is ongezuurd. Na een week wordt er vers brood gebakken en mogen de priesters het oude toonbrood eten. De tafel mag echter nooit leeg zijn!

In Leviticus wordt hierbij ook over een alles verterend vuuroffer gesproken. Dat offer herinnert de mensen eraan dat alles aan de Heere toebehoort. Het volk zelf is rechteloos en zelfs het brood hebben ze verzondigd. Ze zijn ten dode opgeschreven. Maar wat verzondigd ligt, gaat de Heere uit genade aan Zijn woestijnvolk schenken.

De tafel der toonbroden staat vóór het voorhangsel, vóór de ark, de troon van God. Zo is Christus altijd bij Zijn Vader om op grond van Zijn middelaarsverdienste voor Zijn volk te pleiten. Hij is de dood ingegaan om voor Zijn Kerk het leven te verwerven. Daarom is het vuuroffer van de Middelaar ook een gedenkoffer, opdat de Vader Christus’ verdienste zou aanvaarden.

Zuiver reukwerk

We zien verder dat op elk toonbrood een gouden kom met zuiver reukwerk staat. Dat is een teken van het gebed. Denkt u maar aan Psalm 141 vers 3. Alles heeft een geestelijke betekenis, zelfs de schotels, waarop het toonbrood gedragen wordt, de rookschalen voor het reukwerk, de platelen, kroezen of bezems. Het zijn middelen, waardoor de geestelijke weldaden van Christus in de gemeente worden uitgedeeld en het ziet op de dienaren in Gods Koninkrijk, die mogen planten en natmaken. God is het echter, Die de wasdom geeft. Christus Zelf voedt en verzadigt Zijn hongerende Kerk. Hij is als het Brood uit de hemel neergedaald en geeft Zijn volk het leven.

(wordt vervolgd)

Vragen

1. Welke vergelijking kan gemaakt worden tussen de ark en de tafel der toonbroden?

2. Wat heeft het gebed te maken met de tafel der toonbroden?

3. Welke troost ligt er voor Gods kinderen in de tafel der toonbroden?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen