Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De werkelijkheid van hemel én hel prediken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De werkelijkheid van hemel én hel prediken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er geloven meer christenen in de hemel dan in de hel. Over de hel wordt steeds minder gepreekt. Toch is het van het grootste belang dat niet alleen de hemel, maar ook de hel in de prediking aan de orde komt.

Over beide onderwerpen sprak ds. J.J. van Eckeveld vrijdag 11 september tijdens de zomerconferentie in Gouda, waar zo’n 180 studenten aanwezig waren. Nog eens 140 mensen volgden de avond via een livestream. De coronamaatregelen zorgden voor een anders georganiseerde bijeenkomst: een kerk in plaats van een zaal, met afstand, geen overnachting, een korte zitpauze, geen bespreking in groepjes. De emeritus-predikant uit Zeist schetste verschillende moderne ideeën over de hel: men vindt een eeuwige straf onverenigbaar met een liefdevolle God, onrechtvaardig en zinloos. De hel zou tijdelijk zijn, een groot ‘niets’ inhouden, of gewoon niet bestaan.

Worm en vuur

De Bijbel gebruikt voor de hel verschillende woorden. Het Hebreeuwse woord she’ol in het Oude Testament betekent ‘plaats van de doden’ en wordt dan ook wel vertaald als ‘het graf’. Waar dit woord in verband met de goddelozen wordt gebruikt, kiest de Statenvertaling voor ‘hel’. Ook het nieuwtestamentische woord hades heeft die betekenis, zoals in Openbaring (de opgestane Christus heeft de sleutel van de hel (hades)) en van de dood) en in Lukas 16 (de plaats waar de rijke man zijn ogen opslaat). Een tweede woord, het aangrijpende gehenna, , is afgeleid van het dal van Hinnom, waar kinderen in het vuur geofferd werden aan Moloch.

Ds. Van Eckeveld noemde drie Bijbelse voorstellingen van de hel: onuitblusbaar vuur (namelijk van Gods toorn over de zonde), de worm die niet sterft (het geweten) en de buitenste duisternis (de scheiding/ crisis van God). Dit alles wijst er volgens hem op dat de hel niet alleen een situatie, maar ook een locatie is waar een eeuwige straf gedragen wordt.

God alles en in allen

Tegen de donkerheid van de hel schittert het tegenovergestelde, de heerlijkheid van de hemel. In dit verworven paradijs is God, daar is Zijn liefde. Daar zullen we Hem loven, in gemeenschap met Christus leven en nooit meer zondigen. Daar zal God alles zijn en in allen. ‘Zou jij je daar thuis voelen?’ vroeg de predikant.

In de evangelieprediking moet de volle raad Gods naar voren komen, zowel de heerlijkheid van de hemel als de realiteit van de hel, benadrukte ds. Van Eckeveld. Omdat Paulus de schrik des Heeren kende, preekte hij. De werkelijkheid van de hel geeft de oproep tot bekering de noodzakelijke klem en diepte.

Niemand heeft zo indringend over de hel gesproken als juist Christus, om Zijn hoorders wakker te schudden, opdat we tot Hem zouden vluchten. Spreken over de hel moet samengaan met spreken over het lijden van Christus. Hij moest immers Zelf op Golgotha de verschrikkingen van de hel in om voor de Zijnen de weg naar de hemel te openen. Deze twee wegen zijn de hele kerkgeschiedenis door gepreekt.

Als voorbeeld van rijk gezegende preken noemde de spreker die van Christopher Love over de schrikkelijkheid van de hel (Matth. 10:28b) en de beroemde preek van Jonathan Edwards over Deuteronomium 32:35, die het begin vormde van de ‘Great Awakening’, een opwekking in Noord-Amerika.

Voorstelling te boven

Tijdens de plenaire bespreking werden veel vragen gesteld over het wezen van hel, hemel en de nieuwe aarde. Ds. Van Eckeveld: ‘De eeuwigheid zal een werkelijkheid zijn die onze voorstelling te boven gaat. In Openbaring wordt over onuitsprekelijke dingen gesproken, wij zullen het met mensenwoorden moeten doen’.

Als voorbeeld van ‘de hel op aarde’ sprak de predikant over J. Overduins ”Hel en hemel van Dachau” en over ‘de hel van Putten’, met het advies daar eens over te lezen. Een stelling ging in op het noemen van de hel in een evangelisatiegesprek. Iemand merkte op dat de volgorde belangrijk is.

Een andere reactie: ‘Christus aanbieden zonder over de hel te spreken, is een pleister geven zonder dat iemand gewond is’. Ds. Van Eckeveld: ‘Zoek een moment om Christus ter sprake te brengen, Die in de hel neerdaalde omdat wij de hel verdiend hebben. Als wij onze buurman en buurvrouw zomaar verloren laten gaan, is het de vraag of wij zelf wel in de hemel en de hel geloven’.

Leestips: www.werkgroepstudenten.nl/ zomerconferentie-2020

Spreken over de hel moet samengaan met spreken over het lijden van Christus.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 oktober 2020

De Saambinder | 24 Pagina's

De werkelijkheid van hemel én hel prediken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 oktober 2020

De Saambinder | 24 Pagina's