Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit de nalatenschap van ds. M. Golverdingen [1]

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de nalatenschap van ds. M. Golverdingen [1]

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het was in de tijd dat de heer Golverdingen schoolmeester en directeur was van de Boazschool in Meliskerke.

Een jongetje in zijn klas zocht steeds de grens op. Het geduld van de meester raakte op en in een op- welling gaf hij hem een ‘pedagogische tik’. Direct daarna had hij spijt. Na schooltijd ging hij zo snel mogelijk naar de vader van de jongen toe en deed hij zijn verhaal. De vader luisterde eens rustig en nam het voorval nogal laconiek op. De ‘mêêster’ moest zich vooral niet druk maken. Zijn jongen had gewoon te luisteren. Maar voor meester Golverdingen was het een les die hij ook graag aan zijn kinderen doorgaf. Zo moest het vooral niet. Van een leraar mocht verwacht worden dat hij professio- neel pedagogisch wist te handelen.

Op een symposium, georganiseerd door Driestar-educatief, werd op 7 oktober stilgestaan bij de pedagogische nalatenschap van dr. M. Golverdingen. Verschillen- de sprekers (zoals zijn zoon Anthonie, D. Vogelaar, C. Bregman en D. van Meeuwen) stipten kernpunten aan uit het gedachten- goed van ds. Golverdingen. In twee korte artikelen willen we dat ook doen.

Dominee Golverdingen had een brede interesse. Toch koos hij niet voor een we- tenschappelijke carrière. Dat had hij zeker gekund, maar hij vond het belangrijker om zijn gaven en talenten in te zetten om voor het reformatorisch onderwijs en daarmee ‘dienstbaar te zijn aan de eigen kring’. Vele ouderen herinneren zich nog de openings- woorden op de jaarvergaderingen van de VGS. Deze ‘onderwijstijdredes’ waren rijk van inhoud. Hij zocht daarin de verbinding tussen de theologie en de actuele onder- wijsontwikkelingen.

Volgens ds. Golverdingen is de kern van het gereformeerde opvoedingsideaal te vinden in Éfeze 6:4: ‘Voed hen op in de lering en vermaning des Heeren’. Dat is de opdracht van de reformatorische scholen. Daarnaast hebben we een rijke gerefor- meerde traditie. Het is voor onderwijzers belangrijk om geworteld te zijn in deze traditie. Ze moeten deze traditie dan ook grondig bestuderen. Alle functies in de school doen er toe. Voor meester Gol- verdingen waren de leerkrachten van de Boaz school én de schoonmaaksters even belangrijk. Allemaal hadden ze een rol bin- nen het gereformeerde opvoedingsideaal. Om te onderwijzen, op te voeden en te vormen is het gebed onmisbaar. Dat geldt zeker in onze tijd, want de leerlingen en alle betrokkenen bij het onderwijs kunnen niet zonder dat gebed. Laat dat in onze kerkelijke gemeenten ook maar mogen blijken.

Inhoudelijk aanscherping

Allen die ds. Golverdingen gekend en met hem gewerkt hebben, weten dat hij zijn opvattingen graag grondig onderbouwde.

Daarvan getuigen de vele voetnoten in zijn boeken. Dat was niet alleen kenmerkend voor zijn openingsredes op jaarvergade- ringen, maar ook voor de boeken die van zijn hand verschenen. In de periode van zijn voorzitterschap van de schoolbegeleidingsdienst BGS en daarna zijn waarde- volle uitgaven verschenen. Het bekendste boek op pedagogisch gebied is ”Inspire- rend Onderwijs” (2003). Hij richt zich hierin vooral tot de nieuwe bestuurders die onze scholen moeten gaan besturen. In die tijd waren dat vooral de besturen van de ver- enigingen. Nu spreken we van het College van Bestuur en van de Raad van Toezicht.

In zijn betoog worden bestuurders geroe- pen allereerst omhoog te kijken. Daarna moet men kritisch reflecteren op wat zich in het onderwijs aandient. Afgewezen moet worden wat niet in overeenstemming is met Gods Woord. Dat alles vraagt om grondig onderzoek, om daarna de stand- punten en een visie te kunnen bepalen. Ds. Golverdingen geeft in het genoemde boek die richting aan, op basis van de volgende (nog steeds aansprekende) kernpunten:

- de eis van Gods Woord in opvoeding en onderwijs

- het staan in de gereformeerde traditie

- een door allen gedragen gereformeerd vormingsideaal

- blijvende aandacht voor de spanning bij de vorming van jongeren tussen be- scherming en openheid naar de wereld

- een weloverwogen benoemings- en toelatingsbeleid

Goede richtingwijzers

Naar de mening van ds. Golverdingen zijn het allemaal vanzelfsprekendheden die om een blijvende bezinning binnen het re- formatorische onderwijs vragen. Vormen deze kernpunten geen goede richtingwij- zers voor de beleidsplannen van Raden van Toezicht en Colleges van Besturen?

Laten deze kernpunten ook verdiepend en verbindend werken. Dit alles binnen de kaders van de gereformeerde beginselen.

Ook vandaag heeft de nalatenschap van ds. Golverdingen nog veel zeggingskracht.

Die hernieuwde aandacht is het meer dan waard. Het is belangrijk om de kernpunten uit zijn nalatenschap blijvend te doorden- ken. En dat alles, om het in zijn woorden te zeggen: ‘in afhankelijkheid van de zegen des Heeren’.

Reacties: p.kieviet@versluijsschool.nl


Deputaatschap KGJO, werkgroep Onderwijs

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 november 2020

De Saambinder | 20 Pagina's

Uit de nalatenschap van ds. M. Golverdingen [1]

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 november 2020

De Saambinder | 20 Pagina's