Een eiland in Afrika

Sinds het bezoek van ds. F. Mulder in februari is er geen predikant meer geweest. ‘Die zou hier eerst twee weken in quarantaine moeten’, zeggen ouderling J.B. Tijssen en diaken A.L. van Beest. Samen vormen ze de kerkenraad sinds diaken E.W. Tijssen (broer van de ouderling) op 12 juni plotseling overleed.

Van de huidige leden hebben alleen de weduwen H. Meyer-Bakker en J.P. Meyer-Polier de stichting van de gemeente mee- gemaakt. Hun schoonvader, A. Meyer, emigreerde in 1951 vanuit Stellendam. In de Afrikaanse kerken miste hij de bevin- delijke prediking. In 1961 begonnen acht gezinnen samen diensten te houden. ‘Wij hebben vroeger al meer geprobeerd een kerkelijk leven op te bouwen, maar daar er toen vier grote gezinnen teruggegaan zijn naar Holland is er niets van gekomen’, schreef Meyer later echter.

Er volgde een nieuwe poging. P. Izebout sprak er tijdens een bezoek aan Nederland over met ds. K. de Gier en ds. A. Vergunst.

‘Wij hebben nu een predikant van de Ne- derduits Geref. Kerk bereid gevonden om een kerkje aan ons in bruikleen gratis af te staan’, schreef Meyer in februari 1970 aan ds. De Gier. Een andere predikant ‘dacht dat wij maar de één of andere sekte waren en wilde ons niet helpen, maar deze nog zeer jonge predikant was één en al hulp- vaardigheid’.

L. Smits las op 8 maart 1970 de eerste preek. Later werden de diensten in scho- len gehouden.

Nieuwe taak

Bij de instituering op 29 november 1970 preekte ds. K. de Gier over Zacharia 4 vers 6b. Hij bevestigde A. Meyer en L. Smits tot ouderling, en T. Meyer en W. Weststrate tot diaken. Al sinds de oprichting leest de gemeente de Afrikaanse Bijbel en zingt ze (staande) de Afrikaanse psalmen.

Er kwamen nieuwe immigranten. Ouderlingen uit Delft, Nieuw-Beijerland, Opheus- den en Scheveningen en een diaken uit Klaaswaal kregen in Randburg weer een ambtelijke taak. In 1975 werd een kerk ge- bouwd, door diaken A. van Hell ontworpen in de vorm van een tabernakel.

De gemeente heeft een eenzame positie. ‘In gesprekken met Afrikaners komen ver- schillen wel ter sprake’, zeggen Van Beest en Tijssen. ‘Voor Schriftuurlijk-bevindelijke prediking is er hier niet veel plaats. Enkele predikanten hebben contact gehad met een gemeente in Theunissen, 300 kilome- ter bij ons vandaan, maar de verschillen bleken te groot’.

De Randburgse gemeente slonk tot ruim 100 leden. ‘Helaas zijn nogal wat jongeren vertrokken doordat ze met iemand uit een andere kerk trouwden. Ook zijn nogal wat leden naar Nederland teruggegaan omdat het bij ons onder de huidige regering hard achteruitgaat’. Twee diakenen emigreerden naar Chilliwack en ook anderen ver- trokken naar Canada.

Meertalig

Met de Gereformeerde Gemeente in Ne- derland te Silverton bij Pretoria is er een gezamenlijke jeugdvereniging. Leden van beide gemeenten vertalen de kanttekenin- gen bij de Statenvertaling in het Afrikaans. Een aantal jaren werd in Randburg eens per maand een preek in het Afrikaans gelezen. ‘We hebben er enkele tientallen vertaald. Dat was moeilijk werk, juist om- dat het Nederlands en het Afrikaans op elkaar lijken. Voor veel geestelijke termen is geen Afrikaans woord beschikbaar. Nu lezen we weer alleen Nederlandse preken.

Die zijn voor de meeste leden nog goed te volgen. Predikanten merken op dat ook kinderen veel na weten te vertellen. Som- mige gezinnen proberen het Nederlands bij te houden, maar dat valt niet mee, want op het werk en op school is Afrikaans de voertaal. Soms denken wij dat we Nederlands praten, maar dan kan een bezoeken- de predikant ons toch niet goed verstaan’.

In 2015 leidde ds. C. Sonnevelt de eerste Engelse dienst. ‘Onze regering drukt die taal erg door, dus we wilden dat eens proberen. Het is bij die ene keer gebleven, maar het zou een oplossing voor de toe- komst kunnen zijn’.

De laatste tijd kwam er drie- tot vijfmaal per jaar een predikant uit Nederland. Die verbleef dan twee weken in een apparte- ment bij de woning van ouderling Tijssen. Voorlopig is bezoek nu echter niet moge- lijk.

Nu is er een mijlpaal. ‘Het past ons de Heere alle dank toe te brengen dat Hij gezorgd heeft dat de zuivere waarheid ook in Zuid-Afrika heeft mogen uitgaan tot op deze dag’.

L. Vogelaar, Scherpenzeel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen