Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jacobus Honkoop (95)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jacobus Honkoop (95)

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wat heeft hij op de achtergrond jarenlang veel voor ons kerkelijk blad mogen doen, samen met zijn vrouw, die hem hierbij trouw bijstond.

Broeder Jacobus Honkoop was secretaris en penningmees- ter van het deputaatschap ter behartiging van de belangen van De Saambinder. Hij verzorgde ook de administratie van de abonnementen, de financiën, de advertenties enzo- voort.

In 1966 gingen Honkoop en zijn vrouw samen, ouderling en curator J. van Beveren met het werk voor De Saambinder ‘helpen’, zoals ze het zelf uitdrukten. In 1972 werd hij officieel benoemd tot penningmeester. Dit duurde tot januari 2009. Ze hebben dus jarenlang op de achtergrond trouwe dienst verricht voor het geheel van de gemeenten, waaraan ze zich beiden met hart en ziel ver- bonden wisten. Daarom willen we op deze plaats kort stilstaan bij zijn overlijden op 30 november 2020, om mee te leven met zijn vrouw, met wie hij 70 jaar getrouwd was, ook om mee te leven met zijn kinderen en verdere nageslacht. Met hen stonden we op vrijdag 4 december aan het graf, na de rouwdienst in de Bethaniëkerk te ’s-Gravenhage. Daar had hij 46 jaar in het ambt van ouderling gediend.

Onze vriend en broeder werd in 1925 geboren uit Godvrezende ouders. Zijn vader was de onder ons bekende ds. P. Honkoop sr. Als kleine jongen zat hij erbij als er thuis gezelschap ge- houden werd. Hij wist heel goed dat genade geen erfgoed was. Als jonge man verbleef hij na een razzia in een kamp in Duitsland, als ‘varkens in een hok, met veel luizen, waar ook nog eens brand uitbrak’. Sober als hij was, hoorde je hem daar echter zelden over. In mijn laatste contact met hem in het Haga-ziekenhuis, vlak voor zijn sterven vanwege corona-besmetting, bleek dat ook: ‘Geen bijzonderheden hoor, de Heere is goed en recht’.

Honkoop was een man van weinig woorden, door Gods genade was hij gericht op Zijn eer en Zijn Gezalfde. Zo had hij dat thuis gehoord. Zo heeft de Heere hem dat persoonlijk in zijn lange leven geleerd.

Rond zijn dertigste levensjaar was hij bemoedigd uit Psalm 138: ‘De Heere zal het voor mij voleinden...’. Maar wat heeft hij ook ingeleefd wat erop volgt: ‘Verlaat niet wat Uw hand begon, o Levensbron, wil bijstand zen- den’. Graag sprak hij daarom over ‘zijn Liefste’. Daarom had hij ook gevraagd op weg naar zijn graf te overdenken: ‘Geloofd zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Chris- tus uit de doden’ (1 Petr. 1:3).

Dat hebben we in verbondenheid aan hem en zijn vrouw mógen doen. Want in het leven van een arme zondaar blijft alleen de bron (vers 3a), het beginsel (vers 3m) en het fundament (vers 3b) in God drie-enig over.

Namens het deputaatschap en de redactie van De Saambinder, v. A.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 december 2020

De Saambinder | 24 Pagina's

Jacobus Honkoop (95)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 december 2020

De Saambinder | 24 Pagina's