Niet meer thuis

In n veel gevallen kunnen kinderen met hechtingsproblemen geholpen worden in hun thuissituatie of in een pleeggezin. Er zijn echter kinderen voor wie deze problematiek dermate ernstig is dat plaatsing in een gespecialiseerde behandelinstelling nodig is. Helaas zijn deze gespecialiseerde instellingen er in Nederland niet met christelijke/reforma­ torische beginselen. In dit artikel gaan we hier nader op in.

Nood voor ouders

Wat een nood is dit voor ouders/opvoe­ ders die hierbij betrokken zijn. Weten dat je kind ergens verblijft waar de Bijbel niet centraal staat. Deze ouders maken zich zorgen over de invulling van de zondag, over de vrijetijdsbesteding, over de in­ vloed van vrienden in de nieuwe omgeving en nog zoveel meer. Ook deze ouders hebben bij de doop hun belofte afgelegd om hun kind op te voeden in de vreze des Heeren. Wat een strijd kan deze belofte ook deze ouders geven over welke keuze ze wel of niet mogen maken.

Zo’n keuze om een kind in deze instelling te laten plaatsen, wordt niet van de ene op de andere dag gemaakt. Hier gaat een heel proces aan vooraf. Ouders hebben al zoveel geworsteld met de problematiek van hun kind en met schuldgevoelens over wat ze als ouders anders hadden kunnen/moeten doen. Ze voelen vaak dat ze in hun opvoeding gefaald hebben. Ze hebben zich al zo machteloos gevoeld. Ouders zien dan geen andere mogelijkheid meer dan plaat­ sing in een gespecialiseerde instelling.

Verstoorde hechting en gedrag

De opvoeding van deze kinderen vraagt heel veel van ouders. Sommige kinderen met ernstige hechtingsproblemen trekken zich constant emotioneel terug. Deze kin­ deren zoeken geen toenadering, ook niet als ze bang of overstuur zijn. Deze kinderen zijn slechts tot oppervlakkige hechtingen in staat. Deze kinderen zijn wantrou­ wend naar alles en iedereen. Als een ouder toenadering zoekt, trekken ze zich terug.

Juist als je te dicht bij komt, zetten ze zich af tegen het contact. Ze stoppen niet met het uittesten hoever een ouder wil gaan in het tonen van loyaliteit, omdat het kind als het ware niet kan aanvaarden dat iemand zoveel om hem geeft.

Deze kinderen willen altijd de strijd aan­ gaan. Het gedrag is ook onvoorspelbaar.

Het ene moment zijn ze heel vriendelijk en dan opeens heel boos. Ook kunnen ze agressief gedrag vertonen. Kinderen met deze problematiek zijn meesters in de schijnaanpassing en doen zich op verschil­ lende plaatsen steeds anders, maar altijd ongrijpbaar voor.

Andere jongeren met ernstige hechtings­ problematiek vinden het moeilijk om onderscheid te maken tussen bekende en onbekende mensen. Een jong kind met deze problematiek vertelt net zo gemak­ kelijk iets tegen een kassière als tegen zijn eigen ouders. Ze gaan ook heel vrij met volwassenen om. Ze realiseren zich niet welke gevolgen het kan hebben als je tegen de stratenmaker net zo joviaal doet als tegen je vriendje. Ze kruipen meteen bij vreemde mensen op schoot. Het kind kan bekend staan als allemansvriend. Zo’n kind gaat ook gemakkelijk met onbeken­ den mee. Deze kinderen zijn snel driftig en tonen geen berouw wanneer ze iets ver­ keerds gedaan hebben. Ook voelen ze zich snel tekortgedaan.

Omgaan met gedrag

Voor ouders kan het erg moeilijk zijn om met dit gedrag om te gaan. Het lijkt alsof deze kinderen geen liefde voelen en weinig emoties hebben. Juist naar degenen die hen opvoeden kunnen ze zich kwetsend opstellen. Ouders kunnen moeilijk tot deze jongeren doordringen. Wat voelen ouders zich vaak machteloos.

Als opname nodig is, leert deze jongere structuur aan te brengen in zijn leven.

Door het aanleren van sociale vaardighe­ den wordt geprobeerd of het kind later weer kan functioneren in de samenleving.

De behandeling moet zo kort als mogelijk aangeboden worden, maar ook zo lang als het nodig is. Deze jongeren hebben bescherming nodig tegen zichzelf of tegen anderen.

Vanuit de thuisgemeente is het belangrijk om mee te leven. Zoek in overleg met ou­ ders en behandelaars naar mogelijkheden om de (pastorale) band met de jongere te bewaren. Zoek ze op en blijf beschikbaar voor deze jongeren. Ook dat is veilige hechting. Bied voor deze ouders onbevan­ gen een luisterend oor. En vooral: Bidt u mee voor deze jongeren en hun ouders?

(slot)

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met hzwanenburg@ stichtingdevluchtheuvel.nl Stichting De Vluchtheuvel organiseert samen met de JBGG, CGO en Hel­ pende Handen opvoedingsavonden. Wij kunnen ook over dit thema een (opvoedings)avond in uw gemeente verzorgen.

Hennie Zwanenburg, preventiemedewerker Stichting De Vluchtheuvel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen