De zaligsprekingen [1]

De evangelist Matthéüs, de schrijver van deze gewijde geschiede- nis, was aanvankelijk tollenaar van beroep. Nadat Christus hem uit het tolhuis had geroepen, heeft Hij hem gemaakt tot iemand die zielen vergadert.

Deze heilige man beschrijft in het eerste hoofdstuk de geboorte van Christus en Diens geslachtsregister. In het tweede Zijn waar- digheid: een ster leidt de wijzen tot Hem en Hij ontvangt als een koning goud, wierook en mirre (vers 9-11). In het derde hoofdstuk beschrijft de evangelist de doop van Christus, in het vierde Zijn verzoekingen, in het vijfde Zijn prediking. Dat laatste hoofdstuk is als een rijke mijn. Elke ader heeft goud in zich.

In Matthéüs 5 zijn vier dingen die zich aan onze blik voordoen :

- het eerste is de Prediker

- het tweede is de preekstoel

- het derde is de gelegenheid

- het vierde is de preek.

De Prediker: Christus en Zijn hoedanigheden

De Prediker is Jezus Christus, de beste van alle predikers. Hij is het in Wie de deugden samenkomen, een keur van bekoorlijkheden.

Zijn lippen waren niet alleen zoet als een honingraat, ze dropen ook als een honingraat. Zijn woorden waren een godsspraak, Zijn wer- ken waren wonderen, Zijn leven was een voorbeeld, Zijn dood een offerande. Hij is geklommen op een berg en heeft geleerd. Jezus Christus was in ieder opzicht verwaardigd en bekwaam gemaakt tot het werk van de bediening.

Christus was een verstandig Prediker. Hij had ‘de Geest niet met mate’ (Joh. 3:34) en Hij wist hoe Hij een woord op zijn pas moest spreken, wanneer Hij bemoedigen moest en wanneer Hij troosten moest.

Christus predikte met macht en leerde als macht hebbende (Mat- th. 7:29). Hij kon de mensen hun zonden voor ogen stellen en hun laten zien hoe hun hart was. ‘Komt, ziet een Mens Die mij gezegd heeft alles wat ik gedaan heb’ (Joh. 4:29).

Als Prediker verstond Christus de kunst om zielen te bekeren: ‘En velen geloofden aldaar in Hem’ (Joh. 10:42). Het waren mensen van aanzien, maar ook velen uit de oversten geloofden in Hem (Joh. 12:42). Hij ‘in Wiens lippen genade was uitgestort’ (Ps. 45:3), kon genade uitstorten in de harten van Zijn hoorders.

Christus was een wettig Prediker. Hij had niet alleen de zalving van Zijn Vader ontvangen, maar ook Diens opdracht: ‘De Vader, Die Mij gezonden heeft, getuigt van Mij’ (Joh. 8:18). Christus, in Wie alle volmaakte eigenschappen samenkwamen, zou niet alleen plechtig worden verzegeld en bevestigd in Zijn ambt van Prediker, maar ook in dat van Middelaar.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen