Genezing door striemen

Dat is altijd het eerste wat de Heere Zijn volk bevindelijk leert als Hij plaatsmaakt voor de Zaligmaker. Namelijk, de oorzaak en de noodzaak van Zijn lijden ligt in onze overtredingen en onze ongerechtigheden. En daarbij brengt Hij hen ook altijd terug naar het paradijs. Want daar waren we goed en naar Gods beeld en gelijkenis geschapen. De Heere had ons Zijn liefdeswet gegeven opdat we daardoor zouden mogen leven. En God zag al wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed. Maar ach, wij hebben Gods gebod overtreden en de Heere ver- laten. Wij hebben niet langer gedaan wat recht was in Gods oog, maar dat wat kwaad was in Zijn oog. En nu liggen we allen buiten het paradijs. Ziet u, daar ligt de oorzaak en de noodzaak van het borgtochtelijk lijden van Christus: in de schuld Zijns volks.

Hebben we daar reeds eens iets van mogen inleven? Dan zul- len we er ook de smart van hebben ervaren: Want ik gevoel de grootheid van mijn kwaad. Ik heb Uw wil en wet, hoe heilig, stout versmaad. Het is ons weerspannig overtreden dat ons drukt en in droefheid uitdrijft naar de genadetroon. Rust noch vrede wordt er gevonden in zo’n ziel. Die ziel schreeuwt tot God, of er voor zo’n verloren zondaar nog genade mogelijk is.

Het welbehagen

Maar geliefde lezer, het gaat nog dieper. Want als de Heere met ons had gedaan naar onze verdiensten, dan zou het voor eeuwig verloren zijn geweest. Maar nu lezen we: ‘Het behaagde de HEERE Hem te verbrijzelen’. En daar ligt de diepste oorzaak van Zijn lijden: in het welbehagen Gods. Het geheim van het lijden van Sions betalende Borg ligt in de eeuwige vrede- raad, waar de Vader een weg ter ontkoming heeft uitgedacht en de Zoon van Zijn eeuwige liefde Borg heeft gesteld om zonda- ren volkomen zalig te maken.

Hij heeft Hem gezonden naar de aarde. Christus heeft Zich Borg gesteld voor allen die Hem van de Vader gegeven zijn. Daartoe heeft Hij de wet die wij overtreden heb- ben volkomen gehouden en de straf op de overtreding der wet volkomen gedragen.

Nu kunnen zondaren eerlijk zalig worden, niet buiten het recht, maar door recht. Hoe aangrijpend spreekt Jesaja van die weg ter ontkoming. Hij verwond. Hij verbrijzeld. De straf op Hem. Door Zijn striemen.

Kunt u die onbegrijpelijke, eeuwige liefde peilen waarmee Hij dat alles heeft onder- gaan? Zou ons hart niet moeten breken onder die eeuwige zondaarsliefde? Hij, Die nooit zonde gekend of gedaan heeft, is door God tot zonde gemaakt. Hij werd verwond: Zijn rug werd open gegeseld met vele striemen. Zijn hoofd werd gekroond met doornen. Zijn handen en voeten wer- den doorgraven. Hij werd verbrijzeld onder Gods toorn, gehoorzaam tot de dood van het kruis.

De straf op de zonde die anders eeuwig op hen zou komen, was op Hem. Want de toorn Gods is zo groot dat, eer Hij die ongestraft liet blijven, Hij die aan Zijn lieve Zoon met de bittere en smadelijke kruisdood ge- straft heeft. Zo is Hij niet een martelaar, maar de Middelaar Gods en der mensen, Die Zich uit eeuwige liefde tot de Vader en tot de Zijnen heeft doodgeliefd op Golgo- tha. Hier past geen medelijden. Hier past geen gebroken hart. Hier past alleen maar een vérbroken hart en schuldverslagen ziel.

En dat is de heerlijke vrucht van Zijn borg- tochtelijk lijden. Tot tweemaal lezen we het: ‘om onze’. Om onze, het betekent dat Hij in plaats van de Zijnen gestaan heeft in het gericht Gods opdat Zijn volk daarvan vrijgesproken zou worden. Om onze, dat is ook ten goede van de Zijnen. Hij droeg de vloek der wet om hen met Zijn zegening te vervullen. Om hen de vrede en de genezing te schenken. Want dat is de vrucht.

Vrede voor vijanden

Kunt u het begrijpen? Vrede voor vijan-den van God en Zijn langgehoond gezag? Vrede voor vijanden in de weg dat ze met God verzoend worden. Opdat zij die de dodelijke krankheid der zonde leren zien en bewenen, Zich tot Hem om genezing gaan wenden en genezing mogen zoeken en ontvangen onder de schaduw van Zijn vleugelen.

Geliefde lezer, weet u daarvan? Dan hebt u leren capituleren voor God. Toen de liefde in uw hart werd uitgestort, hebt u de wa- penen van verzet leren inleveren en uzelf mogen uitleveren. Zie mij, HEERE, Wien elk moet duchten, tot U vluchten. Dan kan God het niet meer verkeerd doen. Dan kan het ook nooit meer tegenvallen in uw le- ven. Want Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Dan kan het alleen nog maar meevallen.

Maar voor zulken zal het ook niet tegen- vallen in hun leven. Hier moeten ze immers van de meevallers leven, wanneer ze mogen zien op Christus, Die het einde der wet is. Om in Hem het wonder te verstaan: om onze. Hoe is het toch mogelijk, Hij ver- brijzeld in hun plaats. Opdat vijanden door Hem met God verzoend worden. Eerder hebben ze geen rust. En eens zal het voor hen eeuwig meevallen, als de Heere hen thuishaalt, waar ze in Hem mogen eindigen Die om onze zonden is verbrijzeld. Wie dat mist, mist alles.

Beminnelijk Vorst

Nog wordt Sions betalende Borg ons in deze lijdenstijd voorgesteld als een volkomen gewillige Borg van zondaren. Gelukkig zij in wier leven voor Hem plaats kwam. Dan wordt Hij zo noodzakelijk en dierbaar, ja een beminnelijk Vorst Wiens schoonheid, ook in Zijn lijden, hoog te loven is. Tegelijkertijd wordt dan een nog dieper bukken en buigen geboren als ingeleefd mag worden: en dat om mijn over- tredingen en mijn ongerechtigheden. Zo wordt de Kerk eerlijk, maar ook heerlijk zalig! U ook?

ds. E. Hakvoort, Norwich (Canada)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen