Spreken over eenheid

Duidelijk heeft ds. Hoogerland ook onder woorden gebracht dat hier een grote schuld ligt en dat we er nooit aan mogen wennen wanneer kin- deren van God door kerkmuren van elkaar verwijderd zijn. Het is een werkelijkheid die ons veroordelen moet. Maar weegt die schuld ons werkelijk?

Op de laatste vergadering van ons de- putaatschap Kerkelijke Eenheid was ds. Hoogerland op onze uitnodiging aanwezig. Het was de behoefte van het deputaat- schap om met hem over deze belangrijke zaak eens van gedachten te wisselen. We hebben een open gesprek mogen voeren in nauwe verbondenheid. Hoe moeizaam de besprekingen met andere kerken soms ook gaan, toch mag ook worden ervaren dat we in werkelijkheid soms dicht bij elkaar staan en er ook een verstaan is van elkaar in de wegen die de Heere met Zijn kinderen houdt.

Het deed ons goed onze broeder te ho- ren over zijn worsteling ten aanzien van de verdeeldheid van de kerk, waardoor kinderen Gods zo gescheiden van elkaar optrekken en soms zelfs elkaar mijden. Naar zijn diepe overtuiging is de kerkelijke verdeeldheid er mede oorzaak van dat er sprake is van een grote geesteloosheid in de kerk en dorheid bij velen van Gods kinderen. De woorden uit Jesaja 62:6, waar we lezen: ‘O gij die des HEEREN doet gedenken, laat geen stilzwijgen bij ulieden wezen’, overtuigden hem ervan dat deze nood meer zou moeten leven en onder de aandacht zou moeten worden gebracht.

Overigens werd op de vergadering van de Particuliere Synode Noordwest, waar hierover ook een bespreking heeft plaatsge- vonden, geconcludeerd dat hier met name een taak ligt voor ons deputaatschap Kerkelijke Eenheid.

Oprecht schuld belijden

Op onze vergadering heeft ds. Hoogerland de nood en schuld die hij voelt op een in- dringende wijze aan de orde gebracht. Hij wees erop dat hij van meerdere kinderen van God, waarvan ook uit aanverwante kerkverbanden zoals de Gereformeerde Gemeenten in Nederland en uit de Her- steld Hervormde Kerk, positieve reacties op zijn boek heeft ontvangen. Uitvoerig hebben we met elkaar op onze verga- dering gesproken over deze ingrijpende problematiek.

Ds. Hoogerland maakte duidelijk dat hij heel goed beseft hoe groot de bezwaren zijn. Naar zijn diepe overtuiging zou de Heere in de weg van het wonder en van een oprecht schuld belijden toch wonde- ren kunnen doen. Wat het nog moeilijker maakt, is wel het droevige feit dat ook binnen eigen en andere kerkverbanden niet altijd hetzelfde wordt gedacht. Interne ver deeldheid maakt de toenadering tot ande- re kerken alleen maar moeilijker. Maar zou er voor de Heere iets te wonderlijk zijn?

Het deputaatschap beseft heel goed dat er wordt uitgezien naar stappen ter bevordering van meer kerkelijke eenheid. Uiteindelijk heeft de bespreking met broe- der Hoogerland ertoe geleid dat we een uitnodiging hebben gedaan aan de vertegenwoordigers van de Hersteld Hervorm- de Kerk, de Gereformeerde Gemeenten in Nederland en de Oud Gereformeerde Gemeenten om met elkaar in aanwezig- heid van ds. Hoogerland de inhoud van zijn publicatie te bespreken. Hij was daartoe van harte bereid en ook de uitgenodigden hebben aangegeven hierop graag te willen ingaan. Door de corona-omstandigheden hebben deze samensprekingen echter nog niet plaatsgevonden, maar we hopen van harte dat de Heere Zelf spoedig daartoe de weg wil openen. We hopen ook van har- te dat de Heere in de middellijke weg ons dichter bij elkaar zou mogen brengen.

Diepe afhankelijkheid

We hebben besloten eerst besprekingen te houden met de verschillende kerken afzonderlijk, om dan wellicht over te gaan tot een gezamenlijke bespreking. In dit alles zijn we diep afhankelijk van de leiding en zegen des Heeren. Zonder die zegen kan het niet. Moge de Heere geven dat we elkaar als schuldigen over kerkmuren heen mochten ontmoeten in het diepe verlan- gen naar eenheid van wat nu gescheiden is. Moge de Heere ons ook doen zien, in de beleving van het hart, dat hier een schuld ligt, een grote schuld. Christus vroeg aan de Vader of de Zijnen één mochten zijn, zoals de Vader en Hij één zijn. Er is zo- veel kerkelijke zelfgenoegzaamheid van waaruit we op onze hoogte neerzien op anderen. De Heere beware ons daarvoor en brenge ons in de schuld en in de nood aan Zijn voeten.

ds. J.J. van Eckeveld, voorzitter van het deputaatschap Kerkelijke Eenheid

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen