Beste belijdeniscatechisant(e),

Daar sta je dan, voor in de kerk. Wat onwennig misschien, meer of minder gespannen. Want dit is toch wel een uniek moment in je jonge leven. Ook al zijn de omstandigheden waaronder de belij- denisdienst (nu of in de komende tijd) plaatsvindt door de coronamaatregelen anders en beperkt. Bedenk allereerst dat je voor Gód staat.

Deze God heeft jou - zeg maar - ongeveer twintig jaar geleden onder de bediening van het ge- nadeverbond gebracht. Letterlijk ben je gedragen naar de plaats waar Gods Woord klinkt en de belijdenis van de kerk der eeuwen wordt beleefd. Nee, daar had je niet om gevraagd. Daarom heet het ook ‘de bediening van het genádeverbond’. Het gaat namelijk om de genade van wedergeboor- te en bekering, de genade van het ware geloof in Christus Jezus, de genade van de enige troost in leven en sterven. Genade is iets wat de Heere niet verplicht is ons te geven, iets wat we niet ver- dienen, iets waar we van nature zelfs niet om verlegen zijn. En toch wil de Heere het geven!

Jij weet zelf als de beste wat er op weg naar belijdenis doen op je af gekomen is. Vanbinnen en vanbuiten. Wel of geen belijdenis doen? Blijven of gaan? Uitstellen of toch maar doen? Kerk of wereld? Jij weet heel goed wie van de andere jongeren zich naar de rand van de gemeente bege- ven, die ruimer denken en leven willen, die anderskerkelijk (dreigen te) worden. Jij weet dus goed dat het niet vanzelfsprekend is dat je daar voor in de kerk staat. Zie je Gods leiding en bewaring in je leven?

De praktijk van het leven

De vraag is niet alleen: waaróm sta je da en laten, onder de mensen en alleen op je kamer? Wat is er gebleken van jouw band met Gods Woord? Op Gods dag en daarbuiten? Wat sprak je uit - ook zonder woorden - over de waarde van Gods genadewoord in je dagelijks leven? Want je hebt al zo vaak in de levenspraktijk belijdenis afgelegd, voordat je daar voor in de kerk staat. Terugziende naar het verleden bevestig je eigen- lijk: hier wil ik blijven. Vooruitziend naar de toekomst beloof je: hier zal ik blijven.

Op dit kruispunt in je leven beloof je een bepaalde richting te zullen volgen. Volgens je ja-woord op de vier belijdenisvragen houdt dat in: de weg gaan waar Gods Woord gezag heeft en norm is. De weg gaan waar je levensopvattingen en levensopenbaring door dit Woord bepaald worden. De weg gaan waar je je stelt onder de door de Heere gestelde ambten. Dit is de weg waarin de Heere wil werken en waar Hij Zijn verbondstrouw in Christus Jezus in de lijn der geslachten zal tonen.

Op deze weg heb je weliswaar de tijdgeest niet mee. Je hebt je eigen hart bepaald ook niet mee. Maar het is wel de weg waar zeker zegen op rust. De zegen van de onveranderlijke Verbondsgod.

Kruispunt en keerpunt

Laat dit kruispunt dan ook een duidelijk keerp de Heere mag je alles verwachten. Op dit keerpunt in je leven leer je de waarde van het genademiddel van het Woord en van het gebed steeds hoger te achten. Dat juist dit Woord en Gods inzet- tingen voor jou zouden mogen worden een rustpunt voor je onrustige hart in deze onrustige tijd. Besef, beste vrienden, dat belijdenis doen niet een eindpunt is, maar een beginpunt. Waar Gods genade en Geest nog steeds wonderen bewerken. Zo bidden wij dat jij zult horen bij de jongeren in Babel. Zij bogen niet maar beleden in woord en daad: ‘Hoe het ook mag gaan, de God Die wij eren is machtig ons te verlossen’.

Deze God is ook nu machtiger dan het heidendom. Zou voor de HEERE iets te wonderlijk zijn? Jouw verwachting zij op deze trouwe God!

v. A.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen