ELSKE WAARHEEN?

‘Ja, vanzelf vroeg ze dat echt, anders zou ik het niet zeggen. Zo te horen, ben je er blij mee!’

Even kijkt Elske vader wat verlegen aan. ‘Ik… ja, ik ben er blij mee. Ik ben wel graag bij u, hoor’, voegt ze er gauw aan toe, ‘maar het is vaak zo druk met Tessa en... Nou ja, ik weet niet hoe ik het moet zeggen’.

Het klinkt allemaal zo onbeholpen en dan zegt vader: ‘Je hebt het hier vaak niet makkelijk, hè? Dat komt natuurlijk ook omdat je ziek bent en daarom is het misschien toch wel goed als je een poosje naar opa en oma gaat om op te knappen. En als je dan weer gezond thuis mag komen, is alles vast heel anders. Ik wil je niet graag kwijt, maar eerlijk gezegd vind ik het ook wel een fijn idee, omdat oma meer zorg aan je kan besteden. Slaap er nog eens een nachtje over en dan bel je morgen zelf naar oma om te zeggen wat je wilt doen’.

Elske zegt hier niets op, maar ze weet al wel wat ze gaat doen. Hier had ze nu helemaal niet op gerekend. Was ze eerst van plan om niet meer naar opa en oma toe te gaan, nu zou ze haast gaan huilen omdat ze er naar toe mag!

De andere morgen gaat op de boerderij de telefoon en als oma zegt: ‘Met mevrouw Wouters’, klinkt het opgetogen: ‘Oma, met Elske. Ik kom! Ik vind het zo fijn! Zegt u maar wanneer het kan, al… is het morgen!’ Het is helemaal weer de spontane Elske.

Oma kan niet weten dat Elske gisteravond, toen vader de kamer uit was, haar handen gevouwen had en de Heere had gedankt, wetend dat Hij hiervoor gezorgd had.

VERVOLGVERHAAL | SJ. VAN DUINEN - UITG. DEN HERTOG

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen