De zaligsprekingen [14]

Enkele strenge bestraffingen

Deze leer beschuldigt allerlei personen.

Ten eerste zijn het degenen die zich als goede christenen voor- doen, maar toch deze heilige kunst van het treuren niet hebben geleerd. Luther noemt het treuren ‘een zeldzaam kruid’. Mensen hebben wel tranen over andere dingen, maar ze hebben er niet één over voor hun zonden. Velen zijn er die morren, maar slechts weinigen die treuren. De meesten zijn als de steenachtige aarde, die geen vochtigheid heeft (Luk. 8:6).

Velen onder ons schreeuwen vanwege de harde tijden, maar voor hun harde hart zijn ze niet gevoelig. Als het lichaam heel warm en uitgedroogd is, is dat zeer kwalijk. Ik ben er zeker van dat als we heel warm zijn van de zonde, en zo uitgedroogd dat we geen tranen hebben, dat dit de meest kwalijke gesteldheid is van de ziel. Wat lijken veel mensen op het droge vlies van Gideon (Richt. 6) en het gebergte van Gilboa (2 Sam. 1:21). Er is geen dauw op hen. Heeft Christus voor de zonde gebloed, en kunt u niet wenen?

Ten tweede bestraft deze leer degenen die in plaats van te wenen over de zonde hun dagen in plezier en vrolijkheid doorbrengen. In plaats van mensen die treuren, hebben we mensen die schreeu- wen: Zij heffen op met de trommel en de harp en zij verslijten hun dagen in het goede (vgl. Job. 21:12,13). Luther zegt: ‘Ze willen een leven leiden als de Sybarieten*: van treuren willen ze niet weten, maar ze jagen wel hun genoegens na’. Ze leven als wellustelingen en sterven als godloochenaars. Jakobus draagt ons op ons lachen te veranderen in treuren (Jak. 4:9), maar zij veranderen hun treu- ren in lachen. Simson werd gehaald om de Filistijnen te vermaken (Richt. 16:25). De vrolijke zondaar is een vermaak voor de duivel.

Ten derde worden diegenen bestraft die in plaats van te treuren over de zonde, zich in de zonde verblijden (vgl. Spr. 2:14). Het zijn zij die een welbehagen hebben in de ongerechtigheid (2 Thess. 2:12). Wie in deze zin een goddeloos mens is, is erger dan de ver- doemden in de hel, want ik durf te zeggen dat díé weinig plezier hebben in hun zonden. Sommigen zijn zó onbeschaamd in hun wereldsgezindheid dat ze zichzelf en anderen vrolijk maken met hun zonden. De zonde is een ziekte van de ziel (Luk. 5:31). Zal een mens zich vrolijk maken over zijn ziekte? O, ellendig mens, heeft Christus voor de zonde gebloed, en lacht u om de zonde?

Ten vierde bestraft deze leer degenen die zich over het treuren over de zonde laatdunkend uitlaten. Ze zijn als de Filistijnen die de putten toestoppen (Gen. 26:15). Ze zouden de putten van de droefheid naar God wel willen toestoppen. De antinomianen zeggen dat dit een wettische leer is, maar Christus verkondigt die hier: ‘Zalig zijn die treuren’. De apostelen hebben het verkondigd: ‘En uitgegaan zijnde predikten zij dat zij zich zouden bekeren’ (Mark. 6:12).

*) Sybarieten. Inwoners van Sybaris, een stad in het oude Italië. Men leidde een leven van plezier, luxueus en verwijfd.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen