ELSKE WAARHEEN?

Maar nog voor oma opstaat, is daar ineens Elskes stem: ‘Ik blijf hier’. Opa en oma kijken haar aan, verwonderd. Elske krijgt er een kleur van. Oma denkt dat Elske haar verkeerd verstaan heeft en lacht: ‘Denk je dat we weggaan? We blijven lekker thuis hoor!’ ‘Nee, dat bedoel ik niet, maar, ik bedoel... ik blijf bij u. Ook als ik weer beter ben. Mag dat?’

Haar blauwe ogen kijken van opa naar oma en even is het erg stil. Totdat opa vraagt: ‘Kind, Elske, wat bedoel je hiermee?’ ‘Ik... ik wil geen Orpa zijn’. En dan opeens begint Elske te huilen. Nu kijken opa en oma elkaar aan. Dan staat oma op en gaat naast de snikkende Elske zitten. Ze slaat een arm om haar heen en haar stem trilt, als ze zegt: ‘Huil maar even uit en dan moet je even vertellen, kind’. Elske pakt haar zakdoek en boent over haar ogen. Haar stem trilt nog een beetje, maar ze gaat vertellen. Alles, alles zegt ze. Soms klinkt het een beetje verward, maar opa en oma kunnen haar heel goed volgen.

Als ze haar verhaal besluit door kinderlijk te zeggen: ‘Ik wil zo graag net als Ruth zijn’, is het nu niet meer Elske die huilt, maar oma.

Ook opa’s stem is ontroerd, als hij zegt: ‘M’n kind, wat ben ik hier blij om. Ik moet meteen denken aan wat ik van de week las, dat de Heere voor Ruth gekozen had en daarom koos Ruth voor de Heere. Wat een wonder van de Heere, Elske, dat jij...’ en nu moet opa ook even stoppen. Hij pakt zijn zakdoek en veegt zijn tranen weg.

VERVOLGVERHAAL | SJ. VAN DUINEN - UITG. DEN HERTOG

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen