Liefde van de Verbondsgod

De e HEERE zal geen ding doen, tenzij Hij Zijn verborgenheid aan Zijn knechten, de profeten, ge­ openbaard hebbe. Voordat de HEERE Zijn oordeel uitvoert, het is een verborgenheid van Zijn raad, openbaart Hij het eerst aan Zijn knechten. Deze knechten moeten gaan profeteren. En dat doet Amos. De leeuw heeft gebruld, wie zou niet vrezen? Amos heeft de bazuin gehoord. De leeuw staat gereed om zijn roof te verslinden. De leeuw heeft nu echter eerst gebruld in het spreken van de Heere HEERE tot de profeet. Nu kán hij niet anders. Hij moet profeteren, waarschuwen. Het is liefde. Liefde van de Heere Die over alles gaat. Liefde van de Verbondsgod Die Zijn volk liefheeft. Daarom waarschuwt Hij voor de sprong van de leeuw.

Gezichten

In deze oordeelsaankondigingen uit liefde, laat de Heere HEERE aan Amos drie gezichten zien, in hoofdstuk 7:1-9. In het eerste gezicht ziet Amos hoe de Heere sprinkhanen formeert. Dit gebeurt in het begin van het opkomen van het nagras. In het voorjaar begint het gras weer te groeien. Als het hoog genoeg is, wordt het voor de eerste keer gemaaid. Deze afmaaiing is voor de koning. De eerste snede, de beste, is dus al weg. Daarna komt het nagras. En op dat moment formeert de Heere sprinkhanen! Die vreten natuurlijk het overige helemaal op. Amos ziet wat zal gaan gebeuren en terstond, voordat het gebeurt, bidt hij: ‘Heere HEERE, vergeef toch; wie zou er van Jakob blijven staan? Want hij is klein’ (Am. 7:2b). Het gebed legt uit wat Amos heeft gezien. Het nagras ziet op Jakob en Jakob is klein.

Het beste gras was voor de koning. Wat is overgebleven, is gering. Er is al veel weg. Het is net als bij die herder uit Amos 3 vers 12, die twee schenkels en een stukje van een oor redt uit de muil van de leeuw. Er blijft maar een heel klein deel over. En nu dreigt dit kleine deel ook nog weggemaaid te worden. Dringend houdt Amos het de Heere voor: wie zou er van Jakob blijven staan? ‘Want hij is klein’. Amos noemt Hem Heere HEERE. U mag het zeggen, want U bent Heere en dan moet ik zwijgen. Maar U bent toch ook de Verbondsjehovah? Dat kleine overblijfsel dat begrepen ligt in het genadeverbond in Christus, dat zal Hij toch niet voor eeuwig wegdoen? Heere HEERE!

Het berouw van de Heere HEERE

Toen berouwde zulks de HEERE, zegt vers 3. Het zal niet geschieden, zo heeft Hij gesproken. Heeft de Heere dan berouw? In ieder geval niet zoals bij ons mensen.

Er is bij de Heere geen verandering van gemoedstoestand. Hij is immers de onveranderlijke God! Dat heeft zojuist ook doorgeklonken in die grote Naam: de áltijd Dezelfde. Het gaat hier om wat Amos ziet. Eerst heeft de Heere het oordeel geopenbaard. Diezelfde God openbaart nu ook Zijn genade. Zo kan Gods volk ook niet zeggen als de Heere het oordeel op hun hart laat wegen: de HEERE is de Verbondsgod, dus het zal toch wel niet gebeuren. Dan kun je er niet achter kijken. Dan zie je de sprinkhanen komen waardoor alles zal worden weggevaagd. Wat gaf de Heere aan Amos een plek om de nood van het volk bij Hem bekend te maken. Amos bad voor een volk dat hem niet goed gezind was. Hij zag echter op de God van het genadeverbond, Die Zijn werk volvoeren zal en Zijn Kerk hebben zal. Dát deed hem de nood bij deze God bekendmaken.

Hoe nodig is het dat Gods kinderen de nood van land en volk op het hart gebonden krijgen. En als de Heere dan Zijn oordeel nog inhoudt in de totale voleinding ervan, wordt het bevonden als een verandering, terwijl de HEERE altijd Dezelfde blijft in Zijn recht en in Zijn genade.

(wordt vervolgd)

ds. D. de Wit, Borssele

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen