De Voorspreker is boven

Het is niet voor niets dat onze vaderen zich in de Ca- techismus, gegrond op Gods Woord, krachtig hebben uitgesproken over deze zaken. Dit tot troost van Gods strijdende kerk.

Wat nut ons de hemelvaart van Christus? De Catechismus spreekt hier maar niet in algemene zin over het nut van Christus’ borgwerk, alsof dat iedereen geldt. Ver werpen onze vaderen de leer van de algemene verzoening van zich! Nee, deze vraag geldt Gods volk. Het is een persoonlijke vraag geworden waarop een persoonlijk antwoord moet komen, wil het wél zijn in de ziel. Onze vaderen hebben ook zelf doorleefd wat ze mogen vragen: wat nut ons de hemelvaart van Christus? Die betekent: niet alleen ande- ren, maar ook mij (Zondag 7). Werd deze vraag door genade ook al op ons hart gebonden?

Het eerste nut van Christus’ hemelvaart is ‘dat Hij in de hemel voor het aangezicht Zijns Vaders onze Voorspreker is’. Wat een zuiver Bijbels geluid is dit! Immers, Christus Zelf heeft getuigd: ‘Het is u nut, dat Ik wegga’. Ook de apostel Johannes getuigt er zo troostrijk van: ‘En indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, den Rechtvaardige’. Op aarde reeds bad Christus voor Zijn volk. Dagelijks zocht Hij de afzondering voor hen. Hij bad voor Petrus dat zijn geloof niet zou ophouden. Hij bad in het Hogepriesterlijk gebed: ‘Ik bid niet voor de wereld, maar voor degenen die Gij Mij gegeven hebt, want zij zijn Uwe… Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen’. En dat bidt Hij nog, gezeten aan Zijns Vaders rechterhand. Is dat door genade ons verlangen ook geworden?

Een noodzakelijke Voorspreker

Het oorspronkelijke woord voor ‘Voor- spraak’ betekent ‘Advocaat’. Is dat niet treffend? Want wie hebben een advocaat nodig? Alleen schuldigen die zich voor de rechter moeten verantwoorden. Zo leren Gods kinderen zich voor de hemelse Rech- ter schuldig kennen. De satan, de wet en het geweten klagen hen aan dat ze al Gods geboden hebben overtreden en geen daarvan hebben gehouden, en dat ze na ontvan- gen genade nog tot alle boosheid geneigd zijn. En zo de Heere hun ongerechtigheden zou gadeslaan, wie zal dan bestaan? Dit volk heeft geen bestaansrecht meer voor God. Alles ligt verbeurd en verzondigd. Ze kunnen zelf de prijs der ziel, dat rantsoen, aan God in tijd noch eeuwigheid voldoen. Zelfs onze beste werken en teerste gebe- den zijn een wegwerpelijk kleed.

Een biddende Voorspreker

Immers, in zichzelf zijn ze maar biddeloze bidders die niet weten te bidden zoals het behoort. Maar ze leren met de discipelen zuchten: ‘Heere, leer ons bidden’. In het hart van zulke uitgewerkte zondaren mag het gebed opstijgen, geleerd door Gods Geest, Die hun zwakheden mede te hulp komt en Die voor hen bidt met onuitspre- kelijke zuchtingen. Hij legt het gebed in hun hart en mond: ‘O God, zijt mij zondaar genadig. O Heere, red mijn ziel’. Daar is het de grote Hogepriester, gezeten aan Zijns Vaders rechterhand, Die voor hen bidt dat zij verlost worden en niet zullen nederda- len in het verderf: ‘Heilige Vader, bewaar hen in Uw Naam, die Gij Mij gegeven hebt’.

Een verhoorde Voorspreker

Het gebed van deze Voorspreker wordt verhoord. Hijzelf heeft dat getuigd: ‘Vader, Ik dank U dat Gij Mij gehoord hebt. Doch Ik wist dat Gij Mij altijd hoort’. Hoe dat mo- gelijk is, vraagt u? Christus pleit op grond van Zijn volbrachte werk. Voor Hem was er geen antwoord op Golgotha: ‘Gij ant- woordt niet’. Hij werd door God en mensen verlaten opdat zij nimmermeer door Hem verlaten zouden worden.

Daarom is het zo’n rijk Evangelie dat er een Voorspreker is in de hemel aan Gods rechterhand. Arme, verloren zondaren mogen door Hem tot God gaan om genade te verkrijgen en geholpen te worden. Want deze Voorspreker kan volkomen zalig maken allen, die door Hem tot God gaan. En dat wonder wordt alleen maar groter in hun leven. Telkens als zij het weer verzon- digen en zich schuldig maken voor Gods aangezicht, treedt Christus op als hun Voorspreker.

Een volkomen Voorspreker

Als schuldige zondaren op Zijn voorbede mogen zien, krijgt het ‘om Jezus’ wil’ zo’n diepe inhoud. Alleen in de Naam van deze Voorspreker vindt hun gebed gehoor bij de grote Hoorder van ’t gebed. En als Gods kinderen op hun sterfbed liggen, als zij moeten gaan door het dal van de schaduw des doods en de doodsjordaan moeten oversteken, ook dan pleit de hemelse Voor- spreker: ‘Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt’.

Alleen zo komt de Kerk thuis, op grond van recht. O, zonder hemelse Advocaat zullen we niet zalig kunnen worden, doch eeuwig verloren gaan. Maar door de hemelse Advocaat wordt de Kerk eenmaal thuisgehaald. Dan mogen ze voor eeuwig uitwon- deren: ‘Ik zocht in mijn gebed, de HEER’ ootmoedig met geween; Hij heeft mij in angstvalligheên geantwoord, mij gered’. Zullen wij daar dan ook bij zijn?

(zie ook pagina 6 en 7).

Uit Zondag 18 van de Heidelbergse Catechismus:

Vraag 49: Wat nut ons de hemelvaart van Christus? Antwoord: Ten eerste, dat Hij in de hemel voor het aangezicht Zijns Vaders onze Voorspreker is.

ds. E. Hakvoort, Norwich (Can.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen